متن عربی

161-  و من خطبة له ( عليه السلام ) في صفة النبي و أهل بيته و أتباع دينه ، و فيها يعظ بالتقوى:
الرسول و أهله و أتباع دينه
ابْتَعَثَهُ بِالنُّورِ الْمُضِي‏ءِ وَ الْبُرْهَانِ الْجَلِيِّ وَ الْمِنْهَاجِ الْبَادِي وَ الْکتَابِ الْهَادِي أُسْرَتُهُ خَيْرُ أُسْرَةٍ وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ شَجَرَةٍ أَغْصَانُهَا مُعْتَدِلَةٌ وَ ثِمَارُهَا مُتَهَدِّلَةٌ مَوْلِدُهُ بِمَکةَ وَ هِجْرَتُهُ بِطَيْبَةَ عَلَا بِهَا ذِکرُهُ وَ امْتَدَّ مِنْهَا صَوْتُهُ أَرْسَلَهُ بِحُجَّةٍ کافِيَةٍ وَ مَوْعِظَةٍ شَافِيَةٍ وَ دَعْوَةٍ مُتَلَافِيَةٍ أَظْهَرَ بِهِ الشَّرَائِعَ الْمَجْهُولَةَ وَ قَمَعَ بِهِ الْبِدَعَ الْمَدْخُولَةَ وَ بَيَّنَ بِهِ الْأَحْکامَ الْمَفْصُولَةَ فَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دَيْناً تَتَحَقَّقْ شِقْوَتُهُ وَ تَنْفَصِمْ عُرْوَتُهُ وَ تَعْظُمْ کبْوَتُهُ وَ يَکنْ مَآبُهُ إِلَى الْحُزْنِ الطَّوِيلِ وَ الْعَذَابِ الْوَبِيلِ وَ أَتَوَکلُ عَلَى اللَّهِ تَوَکلَ الْإِنَابَةِ إِلَيْهِ وَ أَسْتَرْشِدُهُ السَّبِيلَ الْمُؤَدِّيَةَ إِلَى جَنَّتِهِ الْقَاصِدَةَ إِلَى مَحَلِّ رَغْبَتِهِ.
النصح بالتقوى
أُوصِيکمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ طَاعَتِهِ فَإِنَّهَا النَّجَاةُ غَداً وَ الْمَنْجَاةُ أَبَداً رَهَّبَ فَأَبْلَغَ وَ رَغَّبَ فَأَسْبَغَ وَ وَصَفَ لَکمُ الدُّنْيَا وَ انْقِطَاعَهَا وَ زَوَالَهَا وَ انْتِقَالَهَا فَأَعْرِضُوا عَمَّا يُعْجِبُکمْ فِيهَا لِقِلَّةِ مَا يَصْحَبُکمْ مِنْهَا أَقْرَبُ دَارٍ مِنْ سَخَطِ اللَّهِ وَ أَبْعَدُهَا مِنْ رِضْوَانِ اللَّهِ فَغُضُّوا عَنْکمْ عِبَادَ اللَّهِ غُمُومَهَا وَ أَشْغَالَهَا لِمَا قَدْ أَيْقَنْتُمْ بِهِ مِنْ فِرَاقِهَا وَ تَصَرُّفِ حَالَاتِهَا فَاحْذَرُوهَا حَذَرَ الشَّفِيقِ النَّاصِحِ وَ الْمُجِدِّ الْکادِحِ وَ اعْتَبِرُوا بِمَا قَدْ رَأَيْتُمْ مِنْ مَصَارِعِ الْقُرُونِ قَبْلَکمْ قَدْ تَزَايَلَتْ أَوْصَالُهُمْ وَ زَالَتْ أَبْصَارُهُمْ وَ أَسْمَاعُهُمْ وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ وَ انْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعِيمُهُمْ فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الْأَوْلَادِ فَقْدَهَا وَ بِصُحْبَةِ الْأَزْوَاجِ مُفَارَقَتَهَا لَا يَتَفَاخَرُونَ وَ لَا يَتَنَاسَلُونَ وَ لَا يَتَزَاوَرُونَ وَ لَا يَتَحَاوَرُونَ فَاحْذَرُوا عِبَادَ اللَّهِ حَذَرَ الْغَالِبِ لِنَفْسِهِ الْمَانِعِ لِشَهْوَتِهِ النَّاظِرِ بِعَقْلِهِ فَإِنَّ الْأَمْرَ وَاضِحٌ وَ الْعَلَمَ قَائِمٌ وَ الطَّرِيقَ جَدَدٌ وَ السَّبِيلَ قَصْدٌ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام):در توصيف پيامبر و اهل بيت و پيروان دين او و در اين خطبه مردم را براي تقوا موعظه مي فرمايد.

رسول خدا و خاندانش و پيروان دين او

خداوند جل شانه، پيامبر را با نور روشنايي بخش و برهان آشکار و روش نمايان و کتاب راهنما مبعوث فرمود. خاندانش بهترين خاندان و درخت او بهترين درخت، شاخه هاي آن معتدل و ميوه هايش در دسترس براي همه است. زادگاهش مکه و هجرتش به مدينه بود. نام او در مدينه بلند شد و از همان جا صدايش گسترش يافت. خداوند آن حضرت را با حجت کافي و موعظه شفابخش و دعوت تدارک کننده فرستاد. خداوند به وسيله آن بزرگوار، شرايع مجهول را آشکار و بدعتهايي را که در دين الهي داخل شده بود، ريشه کن و احکام گسيخته را تبيين فرمود. پس هر کس غير از اسلام، ديني را بجويد، شقاوتش محقق و طناب پيوند دهنده او با خدا قطع و سقوطش بزرگ و بازگشت و سرنوشتش به اندوه طولاني و عذاب شديد خواهد بود. و من توکل به خدا مي کنم، توکل بازگشت به سوي او. و هدايت راهي را از او مسالت مي کنم که منتهي به بهشت و رساننده به محل رغبت او باشد.
نصيحت به تقوا

اي بندگان خدا، شما را به تقواي خداوندي و اطاعت او توصيه مي کنم. زيرا تنها تقوا است که نجات دهنده در فردا (قيامت) است و رهايي بخش در ابديت. (خداوند سبحان مردم را از مخالفت و نافرماني) چنان که بايد ترسانيد و تهديد نمود، و ترغيب و تشويق فراوان (به پيروي از مشيتش) فرمود. دنيا و قطع شدن آن را از شما و زوال و انتقال آن را توصيف نمود. پس روي گردان شويد از آنچه که در اين دنيا شما را به شگفتي وا مي دارد، زيرا آنچه که از دنيا با شما خواهد بود، اندک است. اين دنيا نزديک ترين خانه به غضب خداوندي و دورترين خانه رضاي پروردگاري است. اي بندگان خدا، چشم بپوشيد از اندوه ها و اشتغالات اين دنيا. زيرا يقين داريد که دنيا از شما و شما از دنيا جدا خواهيد گشت و مي دانيد که حالات آن دائما در حال دگرگوني است. پس، از اين دنيا برحذر باشيد مانند بيمناک بودن شخص مهربان و خيرخواه درباره خويشتن و مانند شخص کوشا و تلاشگر. عبرت بگيريد با آنچه ديديد از انسان هايي که پيش از شما به خاک افتادند، و اعضاي بدنشان از يکديگر جدا شد و از بين رفت، و چشمان و گوشهاي آنان زايل گشت، و شرف و عزتشان بر باد فنا رفت. شاديها و نعمتها از آنان بريد. نزديکي فرزندان به گمشدن آنان منتهي شد. و هم صحبت بودن همسران به جدايي از آنان کشيد. (ديگر) نه به يکديگر فخر مي فروشند و نه تناسل مي کنند و نه با يکديگر ديداري دارند و نه با هم به گفتگو مي نشينند. اي بندگان خدا، برحذر باشيد مانند برحذر بودن کسي که بر نفسش پيروز است و مانع شهوت راني و ناظر به وسيله عقلش. زيرا حقيقت آشکار است و نشان بر پا و راه هموار و مستقيم است.