متن عربی

52-  و من خطبة له ( عليه السلام ) و هي في التزهيد في الدنيا و ثواب الله للزاهد و نعم الله على الخالق :
التزهيد في الدنيا
أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْيَا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضَاءٍ وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُهَا وَ أَدْبَرَتْ حَذَّاءَ فَهِيَ تَحْفِزُ بِالْفَنَاءِ سُكَّانَهَا وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جِيرَانَهَا وَ قَدْ أَمَرَّ فِيهَا مَا كَانَ حُلْواً وَ كَدِرَ مِنْهَا مَا كَانَ صَفْواً فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلَّا سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الْإِدَاوَةِ أَوْ جُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْيَانُ لَمْ يَنْقَعْ فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللَّهِ الرَّحِيلَ عَنْ هَذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ وَ لَا يَغْلِبَنَّكُمْ فِيهَا الْأَمَلُ وَ لَا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فِيهَا الْأَمَدُ .
ثواب الزهاد
فَوَاللَّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنِينَ الْوُلَّهِ الْعِجَالِ وَ دَعَوْتُمْ بِهَدِيلِ الْحَمَامِ وَ جَأَرْتُمْ جُؤَارَ مُتَبَتِّلِي الرُّهْبَانِ وَ خَرَجْتُمْ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ الْتِمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَيْهِ فِي ارْتِفَاعِ دَرَجَةٍ عِنْدَهُ أَوْ غُفْرَانِ سَيِّئَةٍ أَحْصَتْهَا كُتُبُهُ وَ حَفِظَتْهَا رُسُلُهُ لَكَانَ قَلِيلًا فِيمَا أَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوَابِهِ وَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقَابِهِ .
نعم الله
وَ تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِيَاثاً وَ سَالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَيْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِي الدُّنْيَا مَا الدُّنْيَا بَاقِيَةٌ مَا جَزَتْ أَعْمَالُكُمْ عَنْكُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ أَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ لِلْإِيمَانِ .

متن فارسی

ص   108
اين خطبه با عباراتى ديگر قبلا از امام عليه السلام نقل شد (شماره 28) ولى چون دو رقم نقل شده در اين مورد هم ذكر مى شود.
آگاه باشيد كه دنيا نابود شده، پايانش را اعلام كرده امتيازات آن به چشم نمى آيد (مانند عمر انسان كه پيرى و جوانى را انسان توجه ندارد.) ارتباط آن قطع گرديده است، كشتى دنيا ساكنانش را به سرعت حركت مى دهد و پناهندگان خود را به مرگ نزديك مى سازد. شيرينى ها را تلخ كرده و شفاف ها را تيره ساخته است.
ص   109
با اين ترتيب از دنيا چند قطره بيشتر باقى نمانده كه نه تشنه را سير ميكند و نه خمار را مست. شما بندگان شايسته خدا تصميم بگيريد از اين خانه اى كه نيستى بر آن نوشته شده كوچ كنيد مواظب باشيد آرزو بر شما غلبه نكند و فرصت بر شما پيروز نگردد (طولانى بودن عمر شما را نفريبد.) بخدا سوگند اگر مانند شترهاى بچه مرده فرياد كنيد و مانند كبوتران، ناله زنيد و همانند دير نشينان زارى كنيد و مال دنيا و اولادش را بگذاريد و برويد كه به خدا نزديكتر گرديد و درجه شما افزايش يابد و يا گناهى كه در نامه عمل شما ثبت گرديده و نگهبانان خدا آن را حفظ كرده اند بخشيده شود، نسبت به آن چه من براى شما به آن اميدوارم كم است و از عقاب و كيفر آن براى شما مى ترسم، چشمهاى شما بر اثر علاقه به خدا. بخدا سوگند اگر قلبهاى شما گداخته شود و يا ترس از او خون گريه كند و در دنيا زياد بمانيد سرانجام دنيا نمى ماند. تمام اين اعمال شما-  هر چند حد اكثر كوشش را در عبادت كرده ايد-  در برابر نعمت هاى بزرگى كه خدا به شما داده و به ايمان هدايتتان كرده كافى نيست.