آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  ستم و ظلم بنی امیه ( خطبه شماره 98 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 

98.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام  یشیر فیه إلى ظلم بنی اُمیّة

  1. وَ اللّهِ لا یَزَالُونَ حَتَّى لا یَدَعُوا لِلّهِ مُحَرَّماً إلَّا اسْتَحَلُّوهُ،
  2. وَ لا عَقْداً إِلَّا حَلُّوهُ،
  3. وَ حَتَّى لا یَبْقَى بَیْتُ مَدَرٍ وَ لا وَبَرٍ إِلَّا دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ
  4.  وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْیِهِمْ، وَ حَتَّى یَقُومَ الْبَاکِیَانِ یَبْکِیَانِ:
  5.  بَاکٍ یَبْکِی لِدِینِهِ، وَ بَاکٍ یَبْکِی لِدُنْیَاهُ،
  6. وَ حَتَّى تَکُونَ نُصْرَةُ أَحَدِکُمْ مِنْ أَحَدِهِمْ، کَنُصْرَةِ الْعَبْدِ مِنْ سَیِّدِهِ،
  7. إذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ، وَ إِذَا غَابَ اغْتَابَهُ،
  8. وَ حَتَّى یَکُونَ أَعْظَمَکُمْ فِیهَا عَنَاءً،
  9.  أَحْسَنُکُمْ بِاللّهِ ظَنّاً،
  10.  فَإِنْ أَتاکُمْ اللّهُ بِعَافِیَةٍ فَأَقْبِلُوا،
  11. وَ إِنِ ابْتُلِیتُمْ فَاصْبِرُوا،
  12. فَإِنَّ «الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ».

متن فارسی

 

98.از سخنان آن حضرت است درباره ظلم بنى امیّه

  1. به خدا سوگند! آن ها (بنى امیّه) همچنان به حکومت خود ادامه مى دهند، تا آن جا که حرامى را باقى نمى گذارند، مگر آن که حلال بشمارند
  2. و پیمانى (از پیمان هاى الهى و مردمى) نمى ماند مگر این که آن را مى شکنند.
  3. خانه و خیمه اى باقى نمى ماند، مگر این که ظلم و ستمشان در آن راه مى یابد،
  4. و فساد و سوء تدبیرشان مردم را از خانه هاى خویش فرارى مى دهد. کار حکومت آن ها بدان جا مى رسد که مردم دو گروه مى شوند و هر دو گروه گریان اند:
  5. گروهى براى دینشان، و گروهى براى دنیایشان!
  6. کار به قدرى سخت مى شود که شما همچون برده اى خواهید بود که به یارى ارباب (ظالم و ستمگرش) برمى خیزد؛
  7. در حضور او ناگزیر از اطاعت است و در غیاب از او بدگویى مى کند.
  8. این حکومت ظالم و بیدادگر تا آن جا پیش مى رود
  9. که هر کس به خدا امیدوارتر (و نزدیک تر) است،بیش از همه رنج و مصیبت مى بیند.
  10. (در آن حکومت خودکامه) اگر خداوند براى شما عافیت و سلامت پیش آورد (و از این امواج خطرناک در امان بودید، این نعمت الهى را) بپذیرید، (و خدا را شکر گویید!)
  11. و اگر (طوفان حوادث شما را گرفت و) به رنج و ناراحتى گرفتار شدید، شکیبا باشید،
  12.  که «سرانجام نیک براى پرهیزکاران است!».{1}

 

قبلی بعدی