آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  درس تبريك ( حکمت شماره 354 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

354- وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ الْفَارِسُ فَقَالَ ( عليه السلام ) : لَا تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ.


متن فارسی

در حضور آن حضرت مردي به خاطر فرزندي كه خدا به ديگري داده بود به او چنين تبريك گفت: (مبارك باد بر تو اين سوار) آن حضرت (علیه السلام) فرمود: آن طور مگو، بلكه بگو. خداوند بخشنده را شكرگزار باش و مبارك باد اين فرزند بخشيده شده به تو، و خداوند او را به كمالش برساند و از نيكي او به تو روزي رسد .

قبلی بعدی