بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  به يکي از کارگزاران خود ( نامه شماره 40 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

40-  و من کتاب له ( عليه السلام ) إلى بعض عماله :
أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغَنِي عَنْک أَمْرٌ إِنْ کنْتَ فَعَلْتَهُ فَقَدْ أَسْخَطْتَ رَبَّک وَ عَصَيتَ إِمَامَک وَ أَخْزَيتَ أَمَانَتَک بَلَغَنِي أَنَّک جَرَّدْتَ الْأَرْضَ فَأَخَذْتَ مَا تَحْتَ قَدَمَيک وَ أَکلْتَ مَا تَحْتَ يدَيک فَارْفَعْ إِلَي حِسَابَک وَ اعْلَمْ أَنَّ حِسَابَ اللَّهِ أَعْظَمُ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ وَ السَّلَامُ .


متن فارسی

نامه اي است از آن حضرت (عليه السلام) به يکي از کارگزارانش :

پس از حمد و ثناي الهي، قضيه اي را از تو به من خبر داده اند. اگر آن را انجام داده باشي، پروردگارت را به غضب آورده و پيشوايت را نافرماني کرده و در امانت خيانت نموده اي. به من خبر رسيده است که محصولات زمين را برداشته و آنچه را زير پا داشته اي گرفته و آنچه در دستت بوده، خورده اي! (فورا) حسابت را براي من بفرست و بدان که محاسبه خداوندي باعظمت تر است از حساب مردم. والسلام.

قبلی بعدی