برترین چیزی که اهل توسل به خداوند پاک و بلندمرتبه به آن توسل جویند چنین است: ایمان به خدا و رسولش.
و جهاد در راه او که قله ی اسلام است،
و کلمه ی اخلاص (شهادت به یگانگی خداوند) که فطرت توحیدی است.
و برپا داشتن نماز که حقیقت آیین است.
و پرداخت زکات که واجبی بایسته و لازم است.
و روزه ی ماه رمضان که سپری از کیفر الهی است.
و حج و عمره ی خانه ی خدا که زداینده ی فقر و شوینده ی گناه است.
و پیوند با خویشان که موجب افزونی مال و طول عمر است.
و صدقه ی پنهانی که کفاره ی گناه است؛ و صدقه ی آشکار که مرگ بد و ناگوار را دور می کند.
و نیکی به دیگران که از در افتادن به خواری حفظ می نماید.
به یاد خدا بشتابید که بهترین یادهاست، و در آنچه پرواپیشگان را نوید داده رغبت ورزید که نوید او راست ترین نویدهاست.
و از روش پیامبرتان پیروی کنید که برترین روش هاست، و سنت او را پیش گیرید که راهبرترین سنت هاست. فضل قرآن
و قرآن را بیاموزید که نیکوترین گفتارهاست، و در فهم آن عمیق شوید که آن بهار دل هاست، و از نور آن شفاجویید که آن شفابخش سینه هاست، و آن را نیکو بخوانید که سودمندترین داستان است.
عالمی که بر خلاف علمش عمل کند چون نادان سرگردانی است که از جهلش به هوش نیاید، بلکه حجت بر او بزرگتر، و حسرت و اندوهش پیوسته تر، و نزد خداوند از همه کس به نکوهش سزاوارتر است.