متن عربی

20. و من كتاب له (علیه السلام)  إلى زياد ابن أبيه و هو خليفة عامله عبد الله بن عباس على البصرة و عبد الله عامل أمير المؤمنين ‏ (علیه السلام) يومئذ عليها و على كور الأهواز و فارس و كرمان و غيرها

(1)وَ إِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّكَ خُنْتَ مِنْ فَيْ‏ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ كَبِيراً

(2)لَأَشُدَّنَّ عَلَيْكَ شَدَّةً تَدَعُكَ قَلِيلَ الْوَفْرِ ثَقِيلَ الظَّهْرِ ضَئِيلَ الْأَمْرِ وَ السَّلَامُ‏.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است به زیادبن ابیه(پسر پدرش: چون پدر زید معلوم نبود) که در بصره جانشین عبدالله ابن عبّاس بود، عبدالله هم در آن موقع فرماندار امیرالمؤمنین علیه السلام بود بر بصره و شهرهای اهواز و کرمان.

(1)من بخدا سوگند یاد می کنم، سوگند راست که اگر به من برسد که تو در غنیمت و بیت المال مسلمان خیانت کرده ای چیزی کوچک باشد یا بزرگ.

(2)چنان بر تو سخت می گیرم که تو را کم مال(بی چیز) و گران پشت و کم مایه و خوار میگذارد والسلام.