104.وَ قَالَ (عليه السلام): إِنَّ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ عَدُوَّانِ مُتَفَاوِتَانِ وَ سَبِيلَانِ مُخْتَلِفَانِ فَمَنْ أَحَبَّ الدُّنْيا وَ تَوَلَّاهَا أَبْغَضَ الْآخِرَةَ وَ عَادَاهَا وَ هُمَا بِمَنْزِلَةِ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ مَاشٍ بَينَهُمَا کلَّمَا قَرُبَ مِنْ وَاحِدٍ بَعُدَ مِنَ الْآخَرِ وَ هُمَا بَعْدُ ضَرَّتَانِ.
اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: دنيا و آخرت، دو دشمنى هستند که با يکديگر تفاوت دارند و در دو راه مختلف مى روند.
بنابراين هر کس دنيا را دوست بدارد و دوستى آن را برگزيند چنين کس، آخرت را دشمن داشته و دشمنى با آن را برگزيده است.
آن دو (يعنى دنيا و آخرت) به منزله مشرق و مغربند که هرکس ميان آن دو، گام بر دارد، هر زمان به يک طرف نزديک شود از طرف ديگر دور مى گردد و گذشته از اين، آن دو (از جهت دشمنى با يکديگر) همانند دو زنى هستند که به يک شوهر تعلق دارند (هووى همديگرند)
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/5639
[2] https://farsi.balaghah.net/node/5641