متن عربی

77-  و من وصية له ( عليه السلام ) لعبد الله بن العباس لما بعثه للاحتجاج على الخوارج :

لَا تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ تَقُولُ وَ يَقُولُونَ،وَ لَكِنْ حَاجِجْهُمْ بِالسُّنَّةِ فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً .

متن فارسی

و از وصيت آن حضرت است به عبدالله پسر عباس چون او را براى گفتگوى با خوارج فرستاد:

به قرآن بر آنان حجت مياور، كه قرآن تاب معنيهاى گونه گون دارد. تو چيزى از آيه اى مى گويى، و خصم تو چيزى از آيه ديگر ليكن به سنت با آنان گفتگو كن، كه ايشان را راهى نبود جز پذيرفتن آن.