146- و من كلام له (عليه السلام) و قد استشاره عمر بن الخطاب في الشخوص لقتال الفرس بنفسه :
إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَمْ يَكُنْ نَصْرُهُ وَ لَا خِذْلَانُهُ بِكَثْرَةٍ وَ لَا بِقِلَّةٍ وَ هُوَ دِينُ اللَّهِ الَّذِي أَظْهَرَهُ وَ جُنْدُهُ الَّذِي أَعَدَّهُ وَ أَمَدَّهُ حَتَّى بَلَغَ مَا بَلَغَ وَ طَلَعَ حَيْثُ طَلَعَ وَ نَحْنُ عَلَى مَوْعُودٍ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ مُنْجِزٌ وَعْدَهُ وَ نَاصِرٌ جُنْدَهُ وَ مَكَانُ الْقَيِّمِ بِالْأَمْرِ مَكَانُ النِّظَامِ مِنَ الْخَرَزِ يَجْمَعُهُ وَ يَضُمُّهُ فَإِنِ انْقَطَعَ النِّظَامُ تَفَرَّقَ الْخَرَزُ وَ ذَهَبَ ثُمَّ لَمْ يَجْتَمِعْ بِحَذَافِيرِهِ أَبَداً وَ الْعَرَبُ الْيَوْمَ وَ إِنْ كَانُوا قَلِيلًا فَهُمْ كَثِيرُونَ بِالْإِسْلَامِ عَزِيزُونَ بِالِاجْتِمَاعِ فَكُنْ قُطْباً وَ اسْتَدِرِ الرَّحَى بِالْعَرَبِ وَ أَصْلِهِمْ دُونَكَ نَارَ الْحَرْبِ فَإِنَّكَ إِنْ شَخَصْتَ مِنْ هَذِهِ الْأَرْضِ انْتَقَضَتْ عَلَيْكَ الْعَرَبُ مِنْ أَطْرَافِهَا وَ أَقْطَارِهَا حَتَّى يَكُونَ مَا تَدَعُ وَرَاءَكَ مِنَ الْعَوْرَاتِ أَهَمَّ إِلَيْكَ مِمَّا بَيْنَ يَدَيْكَ إِنَّ الْأَعَاجِمَ إِنْ يَنْظُرُوا إِلَيْكَ غَداً يَقُولُوا هَذَا أَصْلُ الْعَرَبِ فَإِذَا اقْتَطَعْتُمُوهُ اسْتَرَحْتُمْ فَيَكُونُ ذَلِكَ أَشَدَّ لِكَلَبِهِمْ عَلَيْكَ وَ طَمَعِهِمْ فِيكَ فَأَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنْ مَسِيرِ الْقَوْمِ إِلَى قِتَالِ الْمُسْلِمِينَ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ هُوَ أَكْرَهُ لِمَسِيرِهِمْ مِنْكَ وَ هُوَ أَقْدَرُ عَلَى تَغْيِيرِ مَا يَكْرَهُ وَ أَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنْ عَدَدِهِمْ فَإِنَّا لَمْ نَكُنْ نُقَاتِلُ فِيمَا مَضَى بِالْكَثْرَةِ وَ إِنَّمَا كُنَّا نُقَاتِلُ بِالنَّصْرِ وَ الْمَعُونَةِ .
ص 332
عمر براى حركت بطرف ايران جهت جنگ با امام عليه السلام مشورت كرد امام عليه السلام فرمود: پيروزى جنگى كه در پيش است و همچنين شكست آن به زيادى و يا كم بودن سربازانش نيست . اين دين خداست كه خدا آن را پيروز گردانيده و سربازان خدا هستند كه پيروزى را آماده كرده و بآن كمك نموده اند در نتيجه اسلام رشد پيدا كرد و
ص 333
در خيلى از سرزمين ها نفوذ نمود . خدا بما وعده ى پيروزى داده و به وعده اش عمل ميكند و لشكرش را يارى مى نمايد . موضع رهبر، همانند موضع نخ تسبيح است كه دانه ها را بهم ربط مى دهد و ضميمه يكديگر مى نمايد، وقتى نخ پاره شد دانه ها پراكنده ميشوند و بدون نتيجه خواهند ماند و هيچگاه در كنار يكديگر متمركز نخواهند شد . عرب در عين اين كه اكنون از نظر تعداد كم هستند اما بر اثر وجود اسلام زياداند و بر اثر اتحاد، بزرگوار . وظيفه ات اين است كه قطب آسيا باشى و آسياى سياست عرب را بچرخانى . آنها را براى نبرد آزاد گذار و خودت بمان، زيرا اگر از اين سرزمين بيرون بروى اين خطر هست كه عرب هاى اطراف مملكت عليه تو قيام كنند و مشكل تو بجائى برسد كه ضربه هاى داخلى بيشتر از ضربه هائى كه اكنون مى بينى تو را فشار دهد . اگر عجم ها فردا تو را در ميدان جنگ ببينند مى گويند اين رهبر عرب است اگر او را بقتل برسانيم از شر مسلمانان راحت مى شويم و چنين حالتى براى تقويت حمله آنان و طمع كردن بتو بيشتر گردد . اما آنچه گفتى كه ايرانيان بقصد حمله به مسلمانان حركت كرده اند و از اين جهت ناراحتى بايد در پاسخ آن بگويم خداى عزيز از حركت آنها بيش از تو ناراحت است و چنين خدائى بيش از تو قدرت دارد كه آنچه را دوست ندارد تغيير دهد . اما آنچه در باره تعداد ايرانيان گفتى بايد در باره آن ياد آور شوم كه ما قبلا با كثرت سرباز فتح نمى كرديم، بلكه ما بر اثر يارى و كمك خدا نبرد مى نموديم .
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/2106
[2] https://farsi.balaghah.net/node/2108