متن عربی

227.وَ مِنْ دُعَاءِ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ یَلْجَأُ فِیْهِ إِلَى اللّه لِیَهْدِیَهُ إِلَى الرَّشَادِ

پروردگارا! تو براى دوستانت بهترین مونسى
و براى کسانى که بر تو توکّل کنند آماده ترین حلّال مشکلات.
تو درون آن ها را مى بینى
و از ضمیر آنان آگاهى
و از اندازه بینش عقل هاى آنان باخبرى.
اسرار آنان بر تو مکشوف و قلوبشان سخت به تو مشتاق است.
اگر غربت، آن ها را به وحشت اندازد یاد تو مونس تنهایى آن هاست
و اگر مصائب و مشکلات، بر آنان فرو بارد به سوى تو پناه مى آورند،
زیرا مى دانند که زمام تمام امور به دست (باکفایت) تو و سرچشمه همه آن ها در اختیار توست.
خداوندا! اگر از بیان خواسته خود عاجز شوم یا در پیدا کردن راه و رسم درخواست خود نابینا گردم،
تو مرا به مصالح خودم راهنمایى کن و قلبم را به سوى آنچه رشدو صلاح من است رهبرى فرما
که این کار از هدایت هاى تو دور نیست و برآوردن چنین خواسته هایى براى تو تازگى ندارد.
خداوندا! با عفو و بخشش خود با من رفتار کن
و با عدل و دادگریت رفتار مکن.