متن عربی
191. و قال (علیه السلام):
- إِنَّمَا الْمَرْءُ فِی الدُّنْیَا غَرَضٌ تَنْتَضِلُ فِیهِ الْمَنَایَا،
- وَ نَهْبٌ تُبَادِرُهُ الْمَصَائِبُ؛
- وَ مَعَ کُلِّ جُرْعَةٍ شَرَقٌ.
- وَ فِی کُلِّ أَکْلَةٍ غَصَصٌ.
- وَ لا یَنَالُ الْعَبْدُ نِعْمَةً إِلَّا بِفِرَاقِ أُخْرَى،
- وَ لا یَسْتَقْبِلُ یَوْماً مِنْ عُمُرِهِ إِلِّا بِفِرَاقِ آخَرَ مِنْ أَجَلِهِ.
- فَنَحْنُ أَعْوَانُ الْمَنُونِ،
- وَ أَنْفُسُنَا نَصْبُ الْحُتُوفِ؛
- فَمِنْ أَیْنَ نَرْجُو الْبَقَاءَ
- وَ هذَا اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ لَمْ یَرْفَعَا مِنْ شَیْءٍ شَرَفاً،
- إِلَّا أَسْرَعَا الْکَرَّةَ فِی هَدْمِ مَا بَنَیَا،
- وَ تَفْرِیقِ مَا جَمَعَا؟!
متن فارسی
امام (علیه السلام) فرمود:
- انسان در این دنیا هدفى است که تیرهاى مرگ همواره او را نشانه گیرى مى کنند
- و ثروتى است که مصائب، در غارت آن شتاب کرده، بر یکدیگر سبقت مى گیرند.
- همراه هر جرعه اى گلوگیر شدنى و همراه هر لقمه اى (نیز) گلوگرفتنى است.
- انسان به نعمتى از آن نمى رسد جز با فراق نعمت دیگر.
- به استقبال هیچ روز از عمرش نمى رود
- جز این که از روز دیگرى از عمرش جدا مى شود،
- بنابراین ما اعوان و یاران مرگیم و جانمان هدف (عوامل) مرگبار،
- با این حال چگونه مى توانیم امید بقا داشته باشیم؟
- این شب و روز هرگز ارزش چیزى را بالا نمى برند
- مگر این که به سرعت (به جاى قبلى) بازمى گردانند
- و آنچه را که بنا کرده اند ویران مى سازند
- و هرچه را که جمع کرده اند پراکنده مى کنند.
قبلی بعدی