متن عربی

358- وَ قَالَ ( عليه السلام ) : أَيُّهَا النَّاسُ لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا.

متن فارسی

و فرمود: اي مردم، خدا شما را در هنگام نعمت در حال هراس ببيند (كه مبادا كفران نعمت كنيد) همان گونه كه شما را در حال عذاب، از تلخي آن گريزان مي بيند. حقيقت اين است كه كسي كه در كارهاي او و آنچه كه در اختيارش قرار گرفته، گشايشي پديد آيد و آن را استدارج (رها كردن به حال خويشتن) نداند، خود را از چيز وحشتناكي در امان احساس نموده است و هر كس در تنگناي زندگي قرار بگيرد و آن را آزمايش نداند، پاداشي را كه اميد آن مي رفت، ضايع نموده است .