نهج البلاغه : مجموعه خطبه ها و نامه ها و کلمات قصار امام علی (علیه السلام) (ترجمه آیتی)

معرفى اجمالى

ترجمه نهج البلاغه از آقاى عبدالمحمد آيتى از دانشمندان شيعى قرن معاصر كه به زبان فارسى نوشته شده است.وى مى گويد: ديدم كه چشمه فياضى است، دريغم آمد كه از آن جرعه اى برنگيرم و بهشت پرگلى است ،حيف است كه از شميم گلى دماغ جان عطرآگين نسازم.درياى پهناورى است كه بر روى آن صدها شراع گشوده بود، من نيز زورق خود را بر امواج آن سپردم و اكنون كه كار به پايان آمده، از بخت بلند خود در شگفتم كه اين هماى بلند پرواز چگونه بر سر من خاك نشين سايه افكند.هرگز انديشه نكردم كه تو با من باشى# چون به دست آمدى اى لقمه از حوصله بيش از سال هاى دور همواره در انديشه بوده ام كه بدين سراپرده اسرار راهى بگشايم و سرى بكشم و چه نيكبخت بودم كه نامحرمم نينگاشتند و دست رد به سينه ام نزدند.و پيوسته، در اين آرزو كه ياران را نيز از اين سفر ارمغانى برم كه از چنين بوستانى تهى دست رفتن، سوى دوستان را كريمان نپسندند.نخست طبع آزمايى را چند خطبه و نامه ترجمه كردم و با عنوان «آشنايى با نهج البلاغه» در ماهنامه آموزش و پرورش به چاپ رساندم، در اين انديشه كه خواننده چه گويد.مدحم گويد و دلخوشم دارد يا قدحم كند و بيازارد.هر بار كه حال دل مساعد مى افتاد، دستى مى گشودم و ورقى چند بر اوراق مى افزودم.تا آن گاه كه «بنياد محترم نهج البلاغه» از من خواست كه كار را به پايان برم.پس به جد در ايستادم و سنگ صابرى بر دل نهادم و اين ترجمه را پديد آوردم.اين تأخير خالى از فايدتى نبود، زيرا چند تن از استادان هر كدام به سليقه خود ترجمه خود را انتشار دادند.خواندم و از حاصل رنج آن بزرگان بى نصيب نماندم.مترجم اين ترجمه را در هفدهم اسفند سال هزار و سيصد و هفتاد و سه هجرى شمسى برابر با ششم شوّال سال هزار و چهار صد و پانزده هجرى قمرى به پايان رسانيده است.

منابع مقاله

١- متن و مقدمه كتاب  ٢- آدرس مقاله در پايگاه مجلات تخصصى نور: مجله كتاب ماه ادبيات و فلسفه، دى ١٣٧٧ - شماره ١۵ عنوان مقاله: آيتى از زبان آيتى