متن عربی

43-  و من کلام له ( عليه السلام ) و قد أشار عليه أصحابه بالاستعداد لحرب أهل الشام بعد إرساله جرير بن عبد الله البجلي إلى معاوية و لم ينزل معاوية على بيعته:
إِنَّ اسْتِعْدَادِي لِحَرْبِ أَهْلِ الشَّامِ وَ جَرِيرٌ عِنْدَهُمْ إِغْلَاقٌ لِلشَّامِ وَ صَرْفٌ لِأَهْلِهِ عَنْ خَيْرٍ إِنْ أَرَادُوهُ وَ لَکنْ قَدْ وَقَّتُّ لِجَرِيرٍ وَقْتاً لَا يُقِيمُ بَعْدَهُ إِلَّا مَخْدُوعاً أَوْ عَاصِياً وَ الرَّأْيُ عِنْدِي مَعَ الْأَنَاةِ فَأَرْوِدُوا وَ لَا أَکرَهُ لَکمُ الْإِعْدَادَ وَ لَقَدْ ضَرَبْتُ أَنْفَ هَذَا الْأَمْرِ وَ عَيْنَهُ وَ قَلَّبْتُ ظَهْرَهُ وَ بَطْنَهُ فَلَمْ أَرَ لِي فِيهِ إِلَّا الْقِتَالَ أَوِ الْکفْرَ بِمَا جَاءَ مُحَمَّدٌ ( صلى الله عليه وآله ) إِنَّهُ قَدْ کانَ عَلَى الْأُمَّةِ وَالٍ أَحْدَثَ أَحْدَاثاً وَ أَوْجَدَ النَّاسَ مَقَالًا فَقَالُوا ثُمَّ نَقَمُوا فَغَيَّرُوا.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): سخني است از آن حضرت، موقعي که ياران او پيشنهاد آمادگي براي نبرد با اهل شام نمودند ، پس از فرستادن جرير بن عبدالله بجلي به سوي معاويه براي گرفتن بيعت به علي بن ابيطالب (علیه السلام)، و معاويه بيعت آن حضرت را نپذيرفت.

آماده شدن من براي نبرد با اهل شام در حاليکه جرير در نزد آنان است، بستن درهاي حجت بر روي اهل شام است و منصرف نمودن اهل شام از خير، اگر خير را بخواهد ولي من براي ماموريت جرير وقتي را تعيين نموده ام که پس از سپري شدن آن مدت معين، در نزد معاويه و اهل شام توقف نخواهد کرد، مگر اينکه فريب بخورد يا مرتکب معصيت گردد. نظر من در اين موقع شکيبائي است. شما در چنين وضعي مدارا کنيد و من در اين حال از بسيج کردن شما کراهت دارم. من بيني و چشم اين امر را زدم و پشت و روي آن را گرداندم (همه سطح و ابعاد غائله شام و کاخ نشين آن را بررسي و تحقق نمودم) در نتيجه، جز اختيار انتخاب ميان دو موضوع نديدم:
 يا نبرد با آن طغيانگر فرعون صفت و يا کفر به آنچه که محمد (صلي الله عليه و آله )آورده است. در گذشته براي امت اسلامي زمامداري بود که حوادثي را به وجود آورد و مردم را درباره خود به گفتگوي باهيجان وادار کرد سپس مردم با او عدوات ورزيدند و تغييرات دادند.