متن عربی

95-  و من خطبة له ( عليه السلام ) يقرر فضيلة الرسول الکريم:
بَعَثَهُ وَ النَّاسُ ضُلَّالٌ فِي حَيْرَةٍ وَ حَاطِبُونَ فِي فِتْنَةٍ قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الْأَهْوَاءُ وَ اسْتَزَلَّتْهُمُ الْکبْرِيَاءُ وَ اسْتَخَفَّتْهُمُ الْجَاهِلِيَّةُ الْجَهْلَاءُ حَيَارَى فِي زَلْزَالٍ مِنَ الْأَمْرِ وَ بَلَاءٍ مِنَ الْجَهْلِ فَبَالَغَ ( صلى الله عليه وآله ) فِي النَّصِيحَةِ وَ مَضَى عَلَى الطَّرِيقَةِ وَ دَعَا إِلَى الْحِکمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.

متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): در اين خطبه فضيلت پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )را بيان مي فرمايد.

خداوند سبحان پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )را در حالي فرستاد که مردم در وادي حيرت گمراه و در آشوب مشوش و منحرف بودند. هواهاي نفساني آنان را در خود غوطه ور ساخته و کبر و نخوت در لغزشگاهشان انداخته بود. جاهليت تاريک آنان را سبک سر و سبک روح (بي شخصيت) نموده بود. آنان در تزلزل و اضطراب (در واقعيات حيات) عمر را در حيرت مي گذراندند و در گرفتاري ناشي از جهل. پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله )خيرخواهي و پند و اندرز را درباره آنان به حد اعلا رساند. و به طريقه الهي حرکت فرمود و مردم را به حکمت و با موعظه حسنه دعوت فرمود.