مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( محمدتقی جعفری)  >  بازداشتن امام حسن از جنگ ( خطبه شماره 207 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

207-  و من کلام له ( عليه السلام ) في بعض أيام صفين و قد رأى الحسن ابنه ( عليه السلام ) يتسرع إلى الحرب:
امْلِکوا عَنِّي هَذَا الْغُلَامَ لَا يَهُدَّنِي ، فَإِنَّنِي أَنْفَسُ بِهَذَيْنِ ـ يَعْنِي الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ ( عليهما السلام ) ـ عَلَى الْمَوْتِ لِئَلَّا يَنْقَطِعَ بِهِمَا نَسْلُ رَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ).
 قال السيد الشريف: قوله ( عليه السلام ) املکوا عني هذا الغلام من أعلى الکلام و أفصحه.


متن فارسی

خطبه اي است از آن حضرت (علیه السلام): اين سخن را موقعي فرمود که حضرت امام حسن مجتبي (علیه السلام) فرزند آن بزرگوار در يکي از روزهاي جنگ صفين با شتاب براي ورود به کارزار حرکت مي کرد.

اين جوان را از من بگيريد و نگهداريد تا (با شهادتش) شکستي بر من وارد نسازد، زيرا من از مرگ اين دو جوان امتناع مي ورزم تا نسل رسول خدا (صلي الله عليه و آله )در روي زمين قطع نشود.

قبلی بعدی