چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  دانستنی های نهج البلاغه (در کلام اندیشمندان)  >   آیه الله حاج میرزا على آقا شیرازى (ره)

آیه الله حاج میرزا على آقا شیرازى (ره)

عارف بزرگوار مرحوم آیه الله حاج میرزا على آقا شیرازى(ره) كه در زمان خود اسوه علم و تفوا بوده و امروزه براى آشنایان با معارف اسلامى نامى آشناست، از استادان و غواصان دریاى بى كران نهج البلاغه بوده است. استاد شهید مطهرى كه خود نهج البلاغه شناس مهمى است در مكتب این دانشور، زانوى تعلم بر زمین زده و با عالم شگفت كتاب حكمت آمیز على (ع) آشنا شده است . وى مى گوید: او(آیه الله حاج میرزا على آقا شیرازى) یك نهج البلاغه مجسم بود، مواعظ نهج البلاغه در اعماق جانش فرو رفته بود . براى من محسوس بود كه روح این مرد با روح امیرالمؤمنین (ع) پیوند خورده و متصل شده است.(1)
جالب این كه آشنایى و پیوند این عارف با نهج البلاغه از طریق مرحوم شهید مدرس بوده است . به گفته میرزا على آقا شیرازى مدرس نخستین كسى بوده كه تدریس نهج البلاغه را در حوزه هاى علمیه رسمى كرد و این كتاب گرانسنگ را متن درسى براى تعلیم قرار داد.(2)
مدرس زندگى عجیبى داشت، در تمام عمر طلبگى را ترك ننمود، در مراجعت از نجف روزهاى پنج شنبه هر هفته براى طلاب درس اخلاق مى گفت و مبناى درسش نهج البلاغه بود . یك روز به درس ایشان رفتم، چنان حاضرالذهن، عبارات نهج البلاغه را از بر مى خواند و از كتب بزرگان شعر و ادب و ادربیات عرب، ضرب المثل مى آورد كه من علاقمند شدم و مدتى به درس ایشان مى رفتم . وى مى گفت بالاترین كتاب، نهج البلاغه است، بخوانید و به دیگران یاد بدهید . به هر حال مشوق من در نهج البلاغه، مدرس بود.(3)
حاج میرزا على آقا شیرازى بر این باور بود كه جاذبه و بلنداى كلام امام على علیه السلام چون قرآن، دل آدمى را روشنى بخشیده و اندیشه را جهت داده و روح را فرح مى نماید . به عقیده وى نهج البلاغه پرتوى پرفروغ از قرآن و ترجمان آن است و تراوش روحى ملكوتى است كه به حق عبدالله بود و اثرى است مفید و سازنده براى بیدار نمودن خفتگان در بستر غفلت دارویى است براى شفاى آنان كه به بیماریهاى دل وامراض روان مبتلایند و مرهمى است براى افرادى كه از دردهاى فردى و اجتماعى در تب و تاب هستند و خلاصه سخنش این بود كه نهج البلاغه در بین افراد طالب حق و مشتاق مصونیت و مغزهاى نورانى، مشترى دارد و شایسته نیست چنین اثرى محجوب و مهجور بماند بلكه باید جرعه هایى از آن را به كام تشنگان فرو ریخت.(4)

پی نوشتها:
1- مطهرى، مرتض: عدل الهى، صدرا، تهران، 1378، چ 10، ص 49 .
2- گلى زواره ، غلامرضا، شهید مدرس ماه مجلس، تهران، سازمان تبلیغات اسلامى، چ 1، ص 54 .
3- باقى، عبدالعلى: مدرس مجاهدرى شكست ناپذیر، قم، نشر تفكر، چ 1، ص 159 .
4- گلى زواره، غلامرضا: ناصح صالح، قم، انتشارات حضور، 1378، چ 1، ص 124 .