متن عربی

126 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

عَجِبْتُ لِلْبَخيلِ يَسْتَعْجِلُ الْفَقْرَ الَّذى مِنْهُ هَرَبَ،
وَ يَفُوتُهُ الْغِنَى الَّذى اِيّاهُ طَلَبَ، فَيَعيشُ فِى الدُّنْيا عَيْشَ الْفُقَراءِ،
وَ يُحاسَبُ فِى الاْخِرَةِ حِسابَ الاَْغْنِياءِ.
وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَكَبِّرِ الَّذى كانَ بِالاَْمْسِ نُطْفَةً،
وَ يَكُونُ غَداً جيفَةً. وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَكَّ فِى اللّهِ وَ هُوَ يَرى خَلْقَ اللّهِ.
وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِىَ الْمَوْتَ وَ هُوَ يَرَى مَنْ يَمُوتُ.
وَ عَجِبْتُ لِمَنْ اَنْكَرَ النَّشْاَةَ الاُْخْرى وَ هُوَ يَرَى النَّشْاَةَ الاُْولى.
وَ عَجِبْتُ لِعامِر دارَ الْفَناءِ، وَ تارِك دارَ الْبَقاءِ.

از بخیل در عجبم که به فقری‌ می‌ شتابد که از آن می‌ گریخته،
و ثروتی‌ را از دست می‌ دهد که آن را می‌ جسته، در دنیا همچون تهیدستان زندگی‌ می‌ کند،
و در آخرت همچون ثروتمندان به حسابش می‌ رسند.
و از متکبّر شگفت زده ام که دیروز نطفه، و فردا مردار است.
و از آن که در خدا شک دارد در عجبم در حالی‌ که آفریده های‌ خدا را می‌ بیند.
و عجب دارم از کسی‌ که مرگ را فراموش نموده و حال اینکه مردگان را با چشم می‌ بیند.
و ازآن که زنده شدن در آن جهان را قبول ندارد درشگفتم و حال این که ساخته شدنش را در این جهان می‌ بیند.
و در تعجبم از کسی‌ که سرای‌ فانی‌ را آباد می‌ کند، و خانه باقی‌ را وامی‌ گذارد.