لَنا حَقٌّ فَاِنْ اُعْطيناهُ، وَ اِلاّ رَكِبْنا اَعْجازَ الاِْبِلِ وَ اِنْ طالَ السُّرى.
وَ هذَا الْقَوْلُ مِنْ لَطيفِ الْكَلامِ وَ فَصيحِهِ. وَ مَعْناهُ اَنّا اِنْ لَمْ نُعْطَ حَقَّنا كُنّا اَذِلاّءَ.وَ ذلِكَ اَنَّ الرَّديفَ يَرْكَبُ عَجُزَ الْبَعيرِ كَالْعَبْدِ وَ الاَْسيرِ وَ مَنْ يَجْرى مَجْراهُما.
ما را حقّی است اگر به ما داده شود (چه بهتر)، ورنه بر ترک شتران سوار شویم هرچند این شبروی طولانی شود.
این از سخنان لطیف و فصیح امام است. مفهومش این است که اگر حقّ ما داده نشود به مانند افراد از چشم افتاده خواهیم بود.و این به خاطر این است که آن که پشت سر راکب سوار می شود مانند برده و اسیر و کسی است که در مرتبه اینان است.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/9813
[2] https://farsi.balaghah.net/node/9815