متن عربی

138.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ يُومِئُ فيها اِلى ذِكْرِ الْمَلاحِمِ

1. يَعْطِفُ الْهَوى عَلَى الْهُدى اِذا عَطَفُوا الْهُدى عَلَى الْهَوى،
2. وَ يَعْطِفُ الرَّأْىَ عَلَى الْقُرْآنِ اِذا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَى الرَّأْىِ.
3. مِنْها
4. حَتّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ عَلى ساق، بادِياً نَواجِذُها،
5. اَ مَمْلُوءَةً خْلافُها، حُلْواً رَضاعُها، عَلْقَماً عاقِبَتُها. اَلا وَ فى غَد ـ وَسَيَأْتى غَدٌ
6. بِما لاتَعْرِفُونَ ـ يَأْخُذُ الْوالى مِنْ غَيْرِها عُمّالَها عَلى مَساوى اَعْمالِها،
7.  وَ تُخْرِجُ لَهُ الاَْرْضُ اَفاليذَ كَبِدِها، وَ تُلْقى اِلَيْهِ سِلْماً مَقاليدَها.
8. فَيُريكُمْ كَيْفَ عَدْلُ السِّيرَةِ، وَ يُحْيى مَيِّتَ الْكِتابِ وَالسُّنَّةِ.
9. مِنْها
10. كَانّى بِهِ قَدْ نَعَقَ بِالشّامِ، وَ فَحَصَ بِراياتِهِ فى ضَواحى كُوفانَ،
11. فَعَطَفَ عَلَيْها عَطْفَ الضَّرُوسِ، وَ فَرَشَ الاَْرْضَ بِالرُّؤُوسِ.
12. قَدْ فَغَرَتْ فاغِرَتُهُ، وَ ثَقُلَتْ فِى الاَْرْضِ وَطْاَتُهُ. بَعيدَ الْجَوْلَةِ، عَظيمَ الصَّوْلَةِ.
13. وَ اللّهِ لَيُشَرِّدَنَّكُمْ فى اَطْرافِ الاَْرْضِ حَتّى لا يَبْقى مِنْكُمْ اِلاّ قَليلٌ كَالْكُحْلِ فِى الْعَيْنِ.
14. فَلاتَزالُونَ كَذلِكَ حَتّى تَؤُوبَ اِلَى الْعَرَبِ عَوازِبُ اَحْلامِها.
15.  فَالْزَمُوا السُّنَنَ الْقائِمَةَ، وَالاْثارَ الْبَيِّنَةَ،  وَ الْعَهْدَ الْقَريبَ الَّذى عَلَيْهِ باقِى النُّبُوَّةِ،
16. وَاعْلَمُوا اَنَّ الشَّيْطانَ اِنَّما يُسَنّى لَكُمْ طُرُقَهُ لِتَتَّبِعُوا عَقِبَهُ.

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است که در آن به فتنه ها (و حکومت امام عصر) اشاره مى فرماید

1. هواى نفس را به هدایت برمى گرداند آن زمان که مردم مسیر هدایت را به هوا برگردانده اند،
2. و رأى مردم را تابع قرآن مى کند آن وقتى که قرآن را پیرو رأى خود کرده اند.
3. از این خطبه است
4. تا جنگ همچون شیرى خشمگین که دندانهایش را بنمایاند بر شما برپا گردد،
5.  پستانهایش پر شیر، و مکیدنش شیرین، ولى پایان کارش تلخ است. بدانید در فردا ــ و مى آید فردا
6. به چیزى که نمى دانید ــ حاکمى غیر از این حاکمان، کارگزاران حکومتها را به زشتى اعمالشان کیفر خواهد داد،
7. و زمین پاره هاى جگرش را براى او بیرون خواهد داد، و کلید گنجهایش را تسلیم او خواهد کرد.
8. پس او روش عدالت را به شما بنمایاند، و آنچه از کتاب و سنّت متروک شده زنده گرداند.
9. از این خطبه است در اشاره به خروج سفیانى، یا فتنه عبدالملک مروان
10. گویا او را مى بینم که در شام فریاد برداشته، و با پرچمهایش در حول و حوش کوفه مى گردد،
11. و به اهل کوفه همچون شتر سرکش رومى آورد، زمین را از سرهاى بریده فرش مى کند،
12. دهانش گشوده، قدمش در زمین سنگین، جولانش گسترده، و هیبتش عظیم است.
13. به خدا قسم شما را در این طرف و آن طرف زمین پراکنده مى کند تا از شما جز به مانند باقیمانده سرمه در چشم باقى نماند.
14. این برنامه ادامه دارد تا عرب بر سر عقل آید.
15.  پس سنّت هاى برقرار را ملتزم شوید، و آثار آشکار و پیمان نزدیکى را که بقاى نبوت بر آن است پاى بند باشید،
16.  و بدانید که شیطان راههاى خود را براى شما هموار مى کند تا به دنبال او بروید.