Published on
پایگاه تخصصی نهج البلاغه
(
https://farsi.balaghah.net
)
Home
> پيمانه ها و ترازوها
متن عربی
129.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ فى ذكر الْمَكاييلِ وَالْمَوازين
عِبادَ اللّهِ، اِنَّكُمْ وَ ما تَأْمُلُونَ مِنْ هذِهِ الدُّنْيا اَثْوِياءُ مُؤَجَّلُونَ،
وَ مَدينُونَ مُقْتَضَوْنَ. اَجَلٌ مَنْقُوصٌ، وَ عَمَلٌ مَحْفُوظٌ.
فَرُبَّ دائِب مُضَيِّعٌ. وَ رُبَّ كادِح خاسِرٌ.
وَ قَدْ اَصْبَحْتُمْ فى زَمَن لا يَزْدادُ الْخَيْرُ فيه اِلاّ اِدْباراً، وَ لاَ الشَّرُّ اِلاّ اِقْبالاً،
وَ لاَ الشَّيْطانُ فى هَلاكَ النّاسِ اِلاّ طَمَعاً.
فَهذا اَوانٌ قَوِيَتْ عُدَّتُهُ، وَ عَمَّتْ مَكيدَتُهُ، وَ اَمْكَنَتْ فَريسَتُهُ.
اِضْرِبْ بِطَرْفِكَ حَيْثُ شِئْتَ مِنَ النّاسِ
فَهَلْ تُبْصِرُ اِلاّ فَقيراً يُكابِدُ فَقْراً، اَوْ غَنِيّاً بَدَّلَ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْراً،
اَوْ بَخيلاًاتَّخَذَ الْبُخْلَ بِحَقِّ اللّهِ وَفْراً، اَوْ مُتَمَرِّداً كَاَنَّ بِاُذُنِهِ عَنْ سَمْعِ الْمَواعِظِ وَقْراً.
اَيْنَ خِيارُكُمْ وَ صُلَحاؤُكُمْ؟ وَ اَيْنَ اَحْرارُكُمْ وَ سُمَحاؤُكُمْ؟
وَ اَيْنَ الْمُتَوَرِّعُونَ فى مَكاسِبِهِمْ وَ الْمُتَنَزِّهُونَ فى مَذاهِبِهِمْ؟
اَلَيْسَ قَدْ ظَعَنُوا جَميعاً عَنْ هذِهِ الدُّنْيَا الدَّنِيَّةِ، وَالْعاجِلَةِ الْمُنَغِّصَةِ؟
وَ هَلْ خُلِّفْتُمْ اِلاّ فى حُثالَة لا تَلْتَقى بِذَمِّهِمُ
الشَّفَتانِ، اسْتِصْغاراً لِقَدْرِهِمْ، وَ ذَهاباً عَنْ ذِكْرِهِمْ؟! فَاِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ.
ظَهَرَ الْفَسادُ فَلا مُنْكِرٌ مُغَيِّرٌ، وَ لا زاجِرٌ مُزْدَجِرٌ.
اَفَبِهذا تُريدُونَ اَنْ تُجاوِرُوا اللّهَ فى دارِ قُدْسِهِ، وَ تَكُونُوا اَعَزَّ اَوْلِيائِهِ عِنْدَهُ؟!
هَيْهاتَ، لا يُخْدَعُ اللّهُ عَنْ جَنَّتِهِ، وَ لا تُنالُ مَرْضاتُهُ اِلاّ بِطاعَتِهِ.
لَعَنَ اللّهُ الاْمِرينَ بِالْمَعْرُوفِ التّارِكينَ لَهُ، وَالنّاهينَ عَنِ الْمُنْكَرِ الْعامِلينَ بِهِ.
متن فارسی
از خطبه هاى آن حضرت است درباره پیمانه ها و ترازوها
بندگان خدا، شما و آنچه از این دنیا آرزو دارید مهمانانى هستید با مدتى معین،
و بدهکارانى هستید که پرداخت آن از شما خواسته شده، مدّتى کوتاه دارید، و اعمالتان محفوظ است.
چه بسا کوشنده اى که کوشش را ضایع مى کند، و چه بسا رنج برنده اى که زیان مى برد. در روزگارى هستید
که پشت کردن نیکى در آن روبه تزاید است، و رو آوردن شرّ در آن رو به افزونى است،
و شیطان جز هلاک کردن مردم طمع ندارد.
اینک زمانى است که ساز و برگ شیطان قوى شده، و مکر و حیله اش فراگیر گشته، و به دست آوردن شکار برایش ممکن شده است.
به هر طرف که مى خواهى به مردم نظر کن،
آیا جز نیازمندى که رنجِ ندارى بر دوش اوست، یا ثروتمندى که نعمت خدا را کفران مى کند
یا بخیلى که از بخل ورزیدنِ در حقوق الهى ثروت به دست آورده، یا سرکشى که انگار گوشش از شنیدن موعظه کر است کسى را مى بینى؟
خوبان و صالحان، و آزادمردان و سخاوتمندان شما کجایند؟
پرهیزکاران در کسب، و پاکیزگان در راه و روش چه شدند؟
مگر همه آنان از این دنیاى پست و زندگانى زودگذر ناگوار کوچ نکردند؟
و مگر جز این است که شما در میان جمعى مردم بى مقدار و پست بجا مانده اید که به خاطر پستى
آنان و وجوب اعراض از ذکرشان لبها براى سرزنش آنها به هم نمى خورد؟! ما همه از خداییم و همه به سوى او بازمى گردیم.
فساد آشکار شد، نه انکارکننده اى تغییردهنده و نه بازدارنده اى که خود آلوده نباشد دیده مى شود.
آیا با این وضع نکبت بار مى خواهید در جوار قدس حق قرار گیرید، و سرافرازترین دوستان خدا باشید؟!
هیهات، خدا را نسبت به بهشتش نمى توان فریفت، و جز به طاعتش امکان رسیدن به خشنودیش نیست.
لعنت خدا بر آمران به معروفى که خود تارک معروف اند، و ناهیان از منکرى که خود آلوده به منکرند.
قبلی
[1]
بعدی
[2]
آدرس مقاله:
https://farsi.balaghah.net/node/9679
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/9678
[2] https://farsi.balaghah.net/node/9680