از سخنان آن حضرت است، ذِعْلَب یمانى از احمد بن قُتَیبه از عبداللّه بن یزید از مالک بن دِحْیَه روایت کرده که نزد امیرالمؤمنین علیه السّلام بودیم و سخن از اختلاف ظاهر و باطن مردم پیش آمد، حضرت فرمود:
مَبادى سرشتشان بین آنان تفاوت به وجود آورده، و این به خاطر آن است که قطعه اى بودند از زمین شور و شیرین، و درشت و نرم.
پس اینان بر اساس نزدیک بودنِ زمینشان به هم نزدیکند،
و به اندازه اختلاف خاکشان با هم متفاوتند. یکى را صورتى زیبا ولى عقل کم،
یکى را قامتى بلند و همّتى کوتاه، یکى را عملى پاک و صورتى زشت،
یکى را قامتى کوتاه و عقلى دوراندیش، یکى را طبیعتى نیکو ولى خصلتى زشت،
یکى را دلى سرگشته و عقلى پریشان، و یکى را زبانى گویا و دلى تیز و دانا عنایت فرمود.