متن عربی

92.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السّلامُ

اَمّا بَعْدُ، اَيُّهَا النّاسُ، فَاَنَا فَقَأْتُ عَيْنَ الْفِتْنَةِ،
وَ لَمْ يَكُنْ لِيَجْتَرِىءَعَلَيْها اَحَدٌ غَيْرى بَعْدَ اَنْ ماجَ غَيْهَبُها، وَ اشْتَدَّ كَلَبُها.
فَاسْأَلُونى قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونى، فَوَ الَّذى نَفْسى بِيَدِهِ لاتَسْأَلُونى عَنْ شَىْء فيما بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ السّاعَةِ،
وَلا عَنْ فِئَة تَهْدى مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً
اِلاّ اَنْبَأْتُكُمْ بِناعِقِها وَ قائِدِها وَ سائِقِها، وَ مُناخِ رِكابِها وَ مَحَطِّ رِحالِها،
وَ مَنْ يُقْتَلُ مِنْ اَهْلِها قَتْلاً، وَ مَنْ يَمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً.
وَلَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونى وَ نَزَلَتْ بِكُمْ كَرائِهُ الاُْمُورِ وَ حَوازِبُ الْخُطُوبِ لاََطْرَقَ كَثيرٌ مِنَ السّائِلينَ،
وَ فَشِلَ كَثيرٌ مِنَ الْمَسْئُولينَ،
وَ ذلِكَ اِذا قَلَّصَتْ حَرْبُكُمْ وَ شَمَّرَتْ عَنْ ساق،
وَ ضاقَتِ الدُّنْيا عَلَيْكُمْ ضيقاً تَسْتَطيلُونَ مَعَهُ اَيّامَ الْبلاءِ عَلَيْكُمْ،
حَتّى يَفْتَحَ اللّهُ لِبَقِيَّةِ الاَْبْرارِ مِنْكُمْ.
اِنَّ الْفِتَنَ اِذا اَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ، وَ اِذا اَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ.
يُنْكَرْنَ مُقْبِلات، وَ يُعْرَفْنَ مُدْبِرات. يَحُمْنَ حَوْمَ الرِّياح ِ،
يُصِبْنَ بَلَداً وَ يُخْطِئْنَ بَلَداً. اَلا وَ اِنَّ اَخْوَفَ الْفِتَنِ عِنْدى عَلَيْكُمْ فِتْنَةُ بَنى اُمَيَّةَ،
فَاِنَّها فِتْنَةٌ عَمْياءُ مُظْلِمَةٌ، عَمَّتْ خُطَّتُها، وَ خَصَّتْ بَلِيَّتُها،
وَ اَصابَ الْبَلاءُ مَنْ اَبْصَرَ فيها، وَ اَخْطَأَ الْبَلاءُ مَنْ عَمِىَ عَنْها!
وَ ايْمُ اللّهِ لَتَجِدُنَّ بَنى اُمَيَّةَ لَكُمْ اَرْبابَ سَوْء بَعْدى،
كَالنّابِ الضَّرُوسِ تَعْذِمُ بِفيها، وَ تَخْبِطُ بِيَدِها،
وَ تَزْبِنُ بِرِجْلِها، وَ تَمْنَعُ دَرَّها.
لايَزالُونَ بِكُمْ حَتّى لايَتْرُكُوا مِنْكُمْ اِلاّ نافِعاً لَهُمْ،اَوْ غَيْرَ ضائِر بِهِمْ.
وَ لايَزالُ بَلاؤُهُمْ عَنْكُمْ حَتّى لايَكُونَ انْتِصارُ اَحَدِكُمْ مِنْهُمْ اِلاّ كَانْتِصارِ الْعَبْدِ مِنْ رَبِّهِ، وَ الصّاحِبِ مِنْ مُسْتَصْحِبِهِ.
تَرِدُ عَلَيْكُمْ فِتْنَتُهُمْ شَوْهاءَ مَخْشِيَّةً، وَ قِطَعاً جاهِلِيَّةً،
لَيْسَ فيها مَنارُ هُدًى، وَلا عَلَمٌ يُرى.
نَحْنُ اَهْلَ الْبَيْتِ مِنْها بِمَنْجاة، وَ لَسْنا فيها بِدُعاة.
ثُمَّ يُفَرِّجُهَا اللّهُ عَنْكُمْ كَتَفْريج ِ الاَْديمِ بِمَنْ يَسُومُهُمْ خَسْفاً،
وَ يَسُوقُهُمْ عُنْفاً، وَ يَسْقيهِمْ بِكَأْس مُصَبَّرَة،
لايُعْطيهِمْ اِلاَّ السَّيْفَ، وَلايُحْلِسُهُمْ اِلاَّ الْخَوْفَ.
فَعِنْدَ ذلِكَ تَوَدُّ قُرَيْشٌ بِالدُّنْيا
وَ ما فيها لَوْ يَرَوْنَنى مَقاماً واحِداً وَلَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُور
لاَِقْبَلَ مِنْهُمْ ما اَطْلُبُ الْيَوْمَ بَعْضَهُ فَلايُعْطُونيهِ.

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است در بیان فضل و علم خود، و خبر از فتنه بنى امیه

اما بعد، اى مردم، من بودم که چشم فتنه را کور کردم،
و کسى جز من بر آن جرأت نداشت، بعد از آنکه تاریکى فتنه ها همه جا را گرفته، و سختىِ هارى آن رو به فزونى نهاده بود.
پس پیش از آنکه مرا نیابید از من بپرسید، به خدایى که جانم در قبضه قدرت اوست از آنچه که از امروز تا قیامت رخ خواهد داد
و نیز درباره گروهى که صد نفر را هدایت کند و صد نفر را به گمراهى برد
از من نخواهید پرسید مگر اینکه شما را از دعوت کننده و جلودار و راننده شان و جاى فرود آمدن مرکبها و باراندازشان
و آن که از اهل آنها کشته مى شود، و آن که به مرگ طبیعى مى میرد خبر خواهم داد.
و اگر مرا از دست بدهید و آن گاه حوادث ناگوار و مشکلات طاقت فرسا بر شما فرود آید بسیارى از پرسش کنندگان سر فرود آورند
و جمع زیادى از پرسش شوندگان از جواب فرو مانند،
و این زمانى است که پیکار و نبرد در میان شما ادامه یابد و دامن بالا زند،
و دنیا بر شما تنگ گردد آنچنان که ایّام بلا و ابتلا را بر خود طولانى انگارید،
تا اینکه خداوند براى باقى ماندگان از نیکان شما پیروزى پیش آرد.
فتنه ها به وقتى که روى آرند عامل اشتباه شوند، و چون از میان بروند حقیقت آن بر همه معلوم گردد.
فتنه ها به وقت آمدن ناشناس اند، و هنگام رفتن شناخته مى شوند. فتنه ها همچون باد در گردشند،
به شهرى اصابت مى کنند و از شهرى مى گذرند. بدانید که ترسناکترین فتنه ها به نظر من در زندگى شما فتنه بنى امیّه است،
زیرا فتنه اى است کور و تاریک و فراگیر، و بلایش مخصوص مردم باایمان است،
آن که در آن فتنه ها بصیر و داناست بلا دامنگیرش مى گردد، و هر که کوردل و نابیناست بلا از او دور مى ماند!
به خدا قسم پس از من بنى امیّه را براى خود حاکمان بدى خواهید یافت،
آنان مانند شتر بدخلقى هستند که بادهان گاز مى گیرد، و بادست به سر صاحبش مى کوبد،
و باپاى لگدمى اندازد، و از دوشیدن شیرش مانع مى شود.
با شما دائماً بر همین رویّه اند تا کسى از شما را باقى نگذارند مگر کسى که براى آنها سودمند باشد، یا به ایشان زیانى نرساند.
سخت گیرى آنان از شما برطرف نخواهد شد تا جایى که غلبه شما بر آنان به پیروزى برده بر ارباب، یا فرمانبر بر فرمانده اش ماند!
فتنه ایشان بر شما زشت و وحشتناک و به رویّه دوران جاهلیت وارد مى گردد،
در آن فتنه نه علامت هدایتى یافت مى گردد و نه نشانه نجاتى دیده مى شود.
ما اهل بیت از آن فتنه بر طریق نجاتیم، و در آن وقت قدرت دعوت در ما نیست.
آن گاه خداوند مانند جدا شدن پوست از گوشت، آن فتنه ها را از شما جدا مى کند به واسطه کسى که به آنان ذلت و خوارى مى دهد،
و به شدّت آنان را از میدان به در مى کند، و جام تلخ بلا در کامشان مى ریزد،
جز شمشیر به آنان ندهد، و جز لباس ترس بر آنان نپوشاند.
در آن وقت قریش دوست دارد دنیا و آنچه در آن است را از دست بدهد
و عوض آن یک بار دیگر رهبرى مرا اگر چه زمانش به اندازه قربانى کردن شتر کم باشد
ببیند تا از آنان بپذیرم چیزى را که امروز مقدارى از آن را مى طلبم و به من نمى دهند.

قبلی [1] بعدی [2]