وَ يُرْوَى «التُّرابَ الْوَذَمَةَ» وَ هُوَ عَلَى الْقَلْبِ. وَ قَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: «لَيُفَوِّقُونَنى» اَىْ يُعْطُونَنى مِنَ الْمالِ قَليلاً قَليلاً كَفَواقِ النّاقَةِ، وَ هُوَ الْحَلْبَةُ الْواحِدَةُ مِنْ لَبَنِها.وَ الْوِذامُ جَمْعُ وَذَمَة، وَ هِىَ الْحُزَّةُ مِنَ الْكَرِشِ اَوِ الْكَبِدِ تَقَعُ فِى التُّرابِ فَتُنْفَضُ.
«التُراب الوَذَمة» که برعکس «وذامَ التَرِبة» است نیز روایت شده. معناى «لیفوِّقوننى»این است که از بیت المال اندک اندک به من مى دهند مانند «فواق ناقه» که به معناى یک بار دوشیدن شیرشتر است. «وِذام» جمع «وَذَمه» عبارت از پاره شکنبه یا جگر خاک آلود است که آن را دور مى اندازند.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/9610
[2] https://farsi.balaghah.net/node/9612