متن عربی

52.وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ تَقَدَّمَ مُختارُها بِرِوايَة وَ نَذْكُرُها ههُنا بِرواية اُخْرى لِـتَــغــايُــرِ الــرِّوايَــتَــيْــنِ

اَلا وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَصَرَّمَتْ وَ آذَنَتْ بِانْقِضاء، وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُها،وَ اَدْبَرَتْ حَذّاءَ.
فَهِىَ تَحْفِزُ بِالْفَناءِ سُكّانَها، وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جيرانَها وَ قَدْ اَمَرَّ مِنْها ما كانَ حُلْواً، وَ كَدِرَ مِنْها ما كانَ صَفْو
فَلَمْ يَبْقَ مِنْها اِلاّ سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الاِْداوَةِ اَوْجُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ، لَوْ تَمَزَّزَها الصَّدْيانُ لَمْ يَنْقَعْ.
فَاَزْمِعُوا عِبادَاللّهِ الرَّحيلَ عَنْ هذِهِ الدّارِ، الْمَقْدُورِ عَلى اَهْلِها الزَّوالُ
وَ لايَغْلِبَنَّكُمْ فيهَا الاَْمَلُ وَلا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فيهَا الاَْمَدُ
فَوَاللّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنينَ الْوُلَّهِ الْعِجالِ، وَ دَعَوْتُمْ بِهَديلِ الْحَمامِ
وَ جَاَرْتُمْ جُؤارَ مُتَبَتِّلِ الرُّهْبانِ، وَ خَرَجْتُمْ اِلَى اللّهِ مِنْ الاَْمْوالِ وَالاَْوْلادِ
الْتِماسَ الْقُرْبَةِ اِلَيْهِ فِى ارْتِفاعِ دَرَجَة عِنْدَهُ، اَوْ غُفْرانِ سَيِّئَة اَحْصَتْها كُتُبُهُ وَ حَفِظَها رُسُلُهُ
لَكانَ قَليلاً فيما اَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوابِهِ وَ اَخافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقابِهِ
وَ اللّهِ لَوِ انْماثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِياثاً، وَ سالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَة اِلَيْهِ اَوْ رَهْبَة مِنْهُ دَماً
ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِى الدُّنْيا مَا الدُّنْيا باقِيَةٌ، ما جَزَتْ اَعْمالُكُمْ
وَلَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ اَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظامَ وَ هُداهُ اِيّاكُمْ لِــلاْيـمــانِ
وَ مِنهـافى ذِكْرِ يَوْمِ النَّحْرِ وَ صِفَةِ الاُْضْحِيَّةِ
وَ مِنْ تَمامِ الاُْضْحِيَّةِ اسْتِشْرافُ اُذُنِها، وَ سَلامَةُ عَيْنِها.
فَاِذا سَلِمَتِ الاُْذُنُ وَالْعَيْنُ سَلِمَتِ الاُْضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ، وَلَوْ كانَتْ عَضْباءَالْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَها اِلَى الْمَنْسَكِ.
وَالْمَنْسَـكُ هُنَـا الْمَـذْبَـحُ.

متن فارسی

از خطبه هاى آن حضرت است قسمتى از این خطبه پیش از این به روایتى نقل شد، در اینجا به روایت دیگر نقل مى کنیم به خاطر اختلافى که در این دو روایت است

آگاه باشید که دنیا رو به نیستى نهاده و پایان مدّتش را اعلام کرده، و حقیقتش ناشناخته مانده، و شتابان روى گردانده است
ساکنانش را به سوى فنا مى برد، و همسایگانش را به تازیانه مرگ مى راند شیرینیش تلخ، و صافیش تیره شده
از دنیا چیزى نمانده جز ته مانده آبى همانند ته مانده آبى در ظرفى کوچک و یا چون جرعه آبى اندک که اگر تشنه اى بمکد سیراب نشود
اى بندگان خدا، عزم را بر کوچ از این دنیایى که فنا براى اهلش مقرر شده جزم کنید
آرزو در اینجا شما را مغلوب خود نکند و مدت حیات در آن به نظرتان طولانى نیاید
به خدا قسم اگر همچون شتر فرزند مرده غمزده بنالید، و به مانند کبوتر دور از همدم صدا کنید
و به مثل راهبى تارک دنیا زارى نمایید، و در راه خدا از اموال و فرزندانتان دل بردارید
براى درخواست قرب حق در مرتبه اى بالا، یا براى آمرزش گناهانى که کتابهاى حق شماره کرده و فرشتگانش آن را حفظ نموده
هر آینه در برابر پاداشى که براى شمااز خدا امید دارم و عقابى که از آن بر شما مى ترسم کم و اندک است
به خدا سوگند اگر به خاطر شوق حق وترس از او دلهاى شما آب شود، و دیدگانتان خون ببارد
سپس به اندازه بقاى دنیا عمر کنید، باز هم کارکردهاى خوب شما
هر چند از هیچ کوششى دریغ نکنید با نعمت هاى عظیمى که به شما داده و با هدایتى که جهت برخوردارى از ایمان به شما مرحمت فرموده برابرى نخواهد داشت.
و قسمتى از این خطبه در باره عید قربـان و مشخّصه قربانى اسـت
از تمامیت قربانى کامل بودن گوش و سلامت چشم آن است.
بنابراین اگر گوش و چشمش سالم باشد قربانى سالم و کامل است هر چند شاخش شکسته باشدو پایش را به محل قربانى بکشد.
«مَنسک» در اینجا به معناى قربانگاه است.

قبلی [1] بعدی [2]