متن عربی

42.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى عُمَرَ بْنِ اَبى سَلَمَةَ الْمَخْزُومِىِّ، وَ كانَ عامِلَهُ عَلَى الْبَحْرَيْنِ، فَعَزَلَهُ واسْتَعْمَلَ نُعْمانَ بْنَ عَجْلانَ الزُّرَقِىَّ مَكانَهُ

1. اَمّا بَعْدُ، فَاِنّى قَدْ وَلَّيْتُ نُعْمانَ بْنَ عَجْلانَ الزُّرَقِىَّ عَلَى
2. الْبَحْرَيْنِ، وَ نَزَعْتُ يَدَكَ بِلا ذَمٍّ لَكَ وَ لا تَثْريب عَلَيْكَ. فَلَقَدْ
3. اَحْسَنْتَ الْوِلايَةَ، وَ اَدَّيْتَ الاَْمانَةَ. فَاَقْبِلْ غَيْرَ ظَنين وَ لا مَلُوم،
4. وَ لامُتَّهَم وَ لا مَأْثُوم. فَلَقَدْ اَرَدْتُ الْمَسيرَ اِلى ظَلَمَةِ اَهْلِ الشَّامِ،
5. وَ اَحْبَبْتُ اَنْ تَشْهَدَ مَعى، فَاِنَّكَ مِمَّنْ اَسْتَظْهِرُ بِهِ عَلى جِهادِ الْعَدُوِّ،
6. وَ اِقامَةِ عَمُودِ الدّينِ، اِنْ شاءَ اللّهُ.

متن فارسی

از نامه های‌ آن حضرت است به عمر بن ابی‌ سَلَمه مخزومی‌، کارگزار حضرت در بحرین، پس از اینکه او را عزل نمود و نعمان بن عَجلان زُرَقی‌ را به جای‌ او گماشت 

1. اما بعد، نعمان بن عجلان زُرَقی‌ را والی‌ بحرین قرار
2. دادم، و تو را از آنجا برداشتم بدون اینکه نکوهش و ملامتی‌ بر تو باشد. حقّاً زمامداری‌
3. را به خوبی‌ انجام دادی‌، و امانت را ادا کردی‌. به جانب من بیا بی‌ آنکه نسبت به تو سوءظن و سرزنش،
4. یا اتّهام و گناهی‌ باشد. عزم حرکت به جانب ستمکاران شام را دارم،
5. دوست داشتم در این سفر همراهم باشی‌، زیرا تو از کسانی‌ هستی‌ که در جنگ با دشمن
6. و به پا کردن ستون دین به آنان پشت قوی‌ می‌ کنم، اگر خدا بخواهد.