متن عربی

38.وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ اِلى اَهْلِ مِصْرَ، لَمّا وَلّى عَلَيْهِمُ الاَْشْتَرَ رَحِمَهُ اللّهُ

مِنْ عَبْدِ اللّهِ عَلىٍّ اَميرِالْمُؤْمِنينَ، اِلى الْقَوْمِ الَّذينَ غَضِبُوا لِلّهِ
حينَ عُصِىَ فى اَرْضِهِ، وَ ذُهِبَ بِحَقِّهِ، فَضَرَبَ الْجَوْرُ سُرادِقَهُ عَلى الْبَرِّ وَ الْفاجِرِ، وَ الْمُقيمِ وَ الظّاعِنِ،
فَلا مَعْرُوفٌ يُسْتَراحُ اِلَيْهِ، وَ لامُنْكَرٌ يُتَناهى عَنْـهُ.
اَمَّا بَعْدُ، فَقَدْ بَعَثْتُ اِلَيْكُمْ عَبْداً مِنْ عِبادِ اللّهِ، لايَنامُ اَيّامَ الْخَوْفِ،
وَ لايَنْكُلُ عَنِ الاَْعْداءِ ساعاتِ الرَّوْعِ، اَشَدَّ عَلى الْفُجّارِ مِنْ حَريقِ النّارِ،
وَ هُوَ مالِكُ بْنُ الْحارِثِ اَخُو مَذْحِج. فَاسْمَعُوا لَهُ،
وَ اَطيعُوا اَمْرَهُ فيما طابَقَ الْحَقَّ، فَاِنَّهُ سَيْفٌ مِنْ سُيُوفِ اللّهِ، لا كَليلُ الظُّبَةِ، وَ لانابِى الضَّريبَةِ،
فَاِنْ اَمَرَكُمْ اَنْ تَنْفِرُوا فَانْفِرُوا،
وَ اِنْ اَمَرَكُمْ اَنْ تُقيمُوا فَاَقيمُوا، فَاِنَّهُ لايُقْدِمُ وَ لا يُحْجِمُ، وَ لا يُؤَخِّرُ وَ لا يُقَدِّمُ
اِلاّ عَنْ اَمْرى. وَ قَدْ آثَرْتُكُمْ بِهِ عَلى نَفْسى لِنَصيحَتِهِ لَكُمْ، وَ شِدَّةِ شَكيمَتِهِ عَلى عَدُوِّكُمْ.

متن فارسی

از نامه‌هاى آن حضرت است به اهـل مصر، زمانى که اشـتر را زمامـدار آنان نمـود

از بنده خدا على امیر المؤمنین، به مردمى که براى خدا غضبناک شدند
وقتى که خدا در زمینش معصیت شد و حق او از بین رفت، و ستم سراپرده خود را بر سر نیک و بد، و مقیم و مسافر زد،
در نتیجه نه معروفى بود که در پناهش بیاسایند، و نه منکَرى که از آن بازداشته شود.
اما بعد، بنده اى از بندگان خدا را به سوى شما گسیل داشتم، که هنگام جوّ وحشت نخوابد،
و ساعات هولناک از دشمنان نهراسد و عقب ننشیند، از آتش سوزان بر بدکاران سوزنده تر است،
و او مالک بن حارث از قبیله مَذحِج است. سخنش را بشنوید،
و امرش را در آنچه مطابق حق است اطاعت نمایید، که او شمشیرى از شمشیرهاى خداست، که تیزیش کنْد نگردد، و ضربتش بى اثر نشود،
اگر شما را دستور به حرکت داد حرکت کنید،
و اگر فرمان توقف داد بازایستید، که او قدم برنمى دارد و بازپس نمى نهد، و به تأخیر نمى اندازد و پیش نمى برد
مگر به فرمان من. شما را در فرستادن او بر خود مقدّم داشتم چون او را خیرخواه شما، و نسبت به دشمنتـان سـرسـخت تر یافتـم.

قبلی [1] بعدی [2]