متن عربی

 (143) (و من خطبة له ( عليه السلام  ) في الاستسقاء

1. أَلَا وَ إِنَّ الْأَرْضَ الَّتِي تَحْمِلُكُمْ وَ السَّمَاءَ الَّتِي تُظِلُّكُمْ مُطِيعَتَانِ لِرَبِّكُمْ
2. وَ مَا أَصْبَحَتَا تَجُودَانِ لَكُمْ بِبَرَكَتِهِمَا تَوَجُّعاً لَكُمْ
3. وَ لَا زُلْفَةً إِلَيْكُمْ
4. وَ لَا لِخَيْرٍ تَرْجُوَانِهِ مِنْكُمْ
5. وَ لَكِنْ أُمِرَتَا بِمَنَافِعِكُمْ فَأَطَاعَتَا
6. وَ أُقِيمَتَا عَلَى حُدُودِ مَصَالِحِكُمْ فَأَقَامَتَا
7. إِنَّ اللَّهَ يَبْتَلِي عِبَادَهُ عِنْدَ الْأَعْمَالِ السَّيِّئَةِ بِنَقْصِ الثَّمَرَاتِ
8. وَ حَبْسِ الْبَرَكَاتِ
9. وَ إِغْلَاقِ خَزَائِنِ الْخَيْرَاتِ
10. لِيَتُوبَ تَائِبٌ
11. وَ يُقْلِعَ مُقْلِعٌ
12. وَ يَتَذَكَّرَ مُتَذَكِّرٌ
13. وَ يَزْدَجِرَ مُزْدَجِرٌ
14. وَ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ الِاسْتِغْفَارَ سَبَباً لِدُرُورِ الرِّزْقِ وَ رَحْمَةِ الْخَلْقِ
15. فَقَالَ سُبْحَانَهُ ( اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ)
16. فَرَحِمَ اللَّهُ امْرَأً اسْتَقْبَلَ تَوْبَتَهُ
17. وَ اسْتَقَالَ خَطِيئَتَهُ
18. وَ بَادَرَ مَنِيَّتَهُ
19. اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ مِنْ تَحْتِ الْأَسْتَارِ وَ الْأَكْنَانِ
20. وَ بَعْدَ عَجِيجِ الْبَهَائِمِ وَ الْوِلْدَانِ
21. رَاغِبِينَ فِي رَحْمَتِكَ وَ رَاجِينَ فَضْلَ نِعْمَتِكَ وَ خَائِفِينَ مِنْ عَذَابِكَ وَ نِقْمَتِكَ
22. اللَّهُمَّ فَاسْقِنَا غَيْثَكَ
23. وَ لَا تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِينَ
24. وَ لَا تُهْلِكْنَا بِالسِّنِينَ
25. وَ لَا تُؤَاخِذْنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاءُ مِنَّايَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
26. اللَّهُمَّ إِنَّا خَرَجْنَا إِلَيْكَ نَشْكُو إِلَيْكَ مَا لَا يَخْفَى عَلَيْكَ
27. حِينَ أَلْجَأَتْنَا الْمَضَايِقُ الْوَعْرَةُ
28. وَ أَجَاءَتْنَا الْمَقَاحِطُ الْمُجْدِبَةُ
29. وَ أَعْيَتْنَا الْمَطَالِبُ الْمُتَعَسِّرَةُ
30. وَ تَلَاحَمَتْ عَلَيْنَا الْفِتَنُ الْمُسْتَصْعَبَةُ
31. اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ أَلَّا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ
32. وَ لَا تَقْلِبَنَا وَاجِمِينَ
33. وَ لَا تُخَاطِبَنَا بِذُنُوبِنَا
34. وَ لَا تُقَايِسَنَا بِأَعْمَالِنَا
35. اللَّهُمَّ انْشُرْ عَلَيْنَا غَيْثَكَ وَ بَرَكَتَكَ
36. وَ رِزْقَكَ وَ رَحْمَتَكَ
37. وَ اسْقِنَا سُقْيَا نَافِعَةً مُرْوِيَةً مُعْشِبَةً
38. تُنْبِتُ بِهَا مَا قَدْ فَاتَ
39. وَ تُحْيِي بِهَا مَا قَدْ مَاتَ
40. نَافِعَةَ الْحَيَا
41. كَثِيرَةَ الْمُجْتَنَى
42. تُرْوِي بِهَا الْقِيعَانَ
43. وَ تُسِيلُ الْبُطْنَانَ
44. وَ تَسْتَوْرِقُ الْأَشْجَارَ
45. وَ تُرْخِصُ الْأَسْعَارَ
46. إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ.

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام) در طلب باران

1. بدانيد، زمينى كه شما را بر پشت خود حمل مى كند و آسمانى كه بر سرتان سايه گسترده است، فرمانبردار پروردگار شما هستند
2. و اگر بركات خود را بر شما ارزانى مى دارند، بدان سبب نيست كه بر شما دل مى سوزانند
3. يا مى خواهند به شما تقرب جويند
4. يا از شما اميد خيرى دارند،
5. بلكه، خداوند آن دو را فرمان داده كه به شما سود رسانند و آن دو هم اطاعت كرده اند.
6. خداوند، زمين و آسمان را براى مصالح شما بر پاى داشته و آن دو نيز برپاى ايستاده اند.
7. ايزد تعالى بندگانش را كه مرتكب اعمال ناشايست شوند، به كاسته شدن ميوه هاشان
8. و نگه داشتن بركات از ايشان
9. و فرو بستن خزاين خيرات به روى آنان مى آزمايد.
10. تا توبه كنندگان توبه كنند
11. و گناهكاران از گناه كردن باز ايستند
12. و پندگيرندگان پند گيرند.
13. و آن كه اراده گناه كرده و منزجر گردد.
14. خداوند، آمرزش خواستن را سبب فراوانى روزى و رحمت بر آفريدگان قرار داده،
15. كه فرمايد: «از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزنده است. تا از آسمان برايتان پى در پى باران فرستد. و شما به اموال و فرزندان مدد كند.»
16.  پس، خداوند رحمت كند كسى را كه به توبه روى آورد
17. و از خطاهاى خود بخشش طلبد
18. و بر مرگ خود پيشى گيرد و تدارك امر آخرت كند.
19. اى خداوند، ما به سوى تو بيرون آمده ايم، از درون خيمه ها و خانه هايى
20. كه ناله و فرياد ستوران و كودكانمان از آن بلند است.
21. در حالى كه، رحمت تو را مى طلبيم و اميد به فضل نعمت تو بسته ايم و از عذاب و خشم تو بيمناكيم.
22. بار خدايا، ما را به باران خود سيراب نما
23. و نوميدمان باز مگردان
24. و به قحط هلاك منماى
25. و به آنچه سفيهان كرده اند مؤاخذت مكن. اى بخشاينده ترين بخشايندگان.
26. اى خداوند، ما به سوى تو بيرون آمده ايم، تا آنچه را كه بر تو پوشيده نيست به تو شكايت كنيم.
27. زيرا تنگناهاى دشوارمان به بيچارگى كشانده،
28. خشكساليهاى مشقت بار ما را به درگاه تو رانده.
29. و خواسته هاى دست نايافتنى به رنجمان افكنده
30. و فتنه هاى ناهنجار، گريبانگيرمان شده است.
31. بار خدايا، از تو مى خواهيم كه ما را، از درگاه خود، نوميد بازنگردانى
32. و اندوهگين واپس نفرستى
33. و ما را به گناهانمان مورد خطاب قرار ندهى
34. و برابر اعمالمان كيفر ندهى.
35. بار خدايا، بر ما باران و بركت
36. و روزى و رحمت خود بگستران.
37. بر ما بارانى ببار سودمند، سيراب كننده، روياننده گياهان،
38. كه بروياند هر چه را كه نابود شده،
39. و زنده گرداند، هر چه را كه مرده است.
40. بارانى بر ما ببار، كه تشنگى را برطرف گرداند
41. كه و ميوه ها را افزون سازد
42. و زمينهاى پست را سيراب كند
43. و بر دره ها سيلاب افكند
44. و درختان را برگ روياند
45. و نرخها را بشكند
46. كه تو به هر كارى كه بخواهى توانايى.