[363] .قَالَ (علیه السلام): (1) لَا شَرَفَ أَعْلَى مِنَ الْإِسْلَامِ وَ لَا عِزَّ أَعَزُّ مِنَ التَّقْوَى وَ لَا مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ الْوَرَعِ وَ لَا شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ التَّوْبَةِ
(2)وَ لَا كَنْزَ أَغْنَى مِنَ الْقَنَاعَةِ وَ لَا مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ [الرِّضَا] الرِّضَى بِالْقُوتِ
(3)وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفَافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ وَ [الدَّعَةُ]
(4)الرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ النَّصَبِ وَ مَطِيَّةُ التَّعَبِ وَ الْحِرْصُ وَ الْكِبْرُ وَ الْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى التَّقَحُّمِ فِي الذُّنُوبِ وَ الشَّرُّ [جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ] جَامِعُ مَسَاوِئِ الْعُيُوبِ.
امام (عليه السّلام) فرمود:(1)هیچ شرافتی عالیتر از اسلام نمی باشد، و هیچ عزتی عزیزتر از تقوی نمی باشد، و هیچ پناهگاهی زیباتر از ورع نمی باشد، و هیچ شفاعت کننده سودمندتر و پیروزتر از توبه نمی باشد.
(2)و هیچ گنجی بی نیازی آورتر از قناعت نمی باشد، و هیچ ثروتی فقر را از بین برنده تر از راضی شدن به روزی نمی باشد.
(3)و هرکس قناعت و کفایت کند به مقدار کفایت کننده از مردم پس در ردیف منظم شده و در قرارگاه آسایش جایگزین شده.
(4)و رغبت در دنیا کلید رنج و مرکب گرفتاری است، و آز و تکبر و حسد اسباب وارد شدن در گناهان است، و شر و بدکاری جامع عیبهای بد است.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/8228
[2] https://farsi.balaghah.net/node/8230