(1)وَ هَنَّأَ بِحَضْرَتِهِ رَجُلٌ رَجُلًا [آخَرَ] بِغُلَامٍ وُلِدَ لَهُ فَقَالَ لَهُ لِيَهْنِئْكَ الْفَارِسُ فَقَالَ (علیه السلام):
(2)لَا تَقُلْ ذَلِكَ وَ لَكِنْ قُلْ شَكَرْتَ الْوَاهِبَ وَ بُورِكَ لَكَ فِي الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ.
(1)مردی در حضور آن حضرت به مردی درباره فرزند تازه مولودش تهنیت گفت به این که: گوارایت باد فرزند سوار(زیرک و دلاور) حضرت فرمود:
(2)این طور نگو، بلکه بگو: شکرگزار بخشنده او باشی، و این فرزند هبه شده بر تو مبارک باشد، و این فرزند به حد رشد و کمال برسد، واز بر و نیکوکاری او بهره مند شوی.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/8203
[2] https://farsi.balaghah.net/node/8205