3. و [منه] في حديثه (علیه السلام):إِنَّ لِلْخُصُومَةِ قُحَماً.
[ [قال] يريد بالقحم المهالك لأنها تقحم أصحابها في المهالك و المتالف في الأكثر فمن ذلك قحمة الأعراب و هو أن تصيبهم السنة [فتتفرق] فتتعرق أموالهم فذلك تقحمها فيهم و قيل فيه وجه آخر و هو أنها تقحمهم بلاد الريف أي تحوجهم إلى دخول الحضر عند محول البدو]
و درود خدا بر او ، فرمود : دشمنی قخم دارد.
مؤلف: مراد از «فخم» موارد هلاکت بار است، زیرا دشمنی بیشتر اوقات دشمنی کنندگان را به وادی هلاکت و نابودی درمی آورد. و از همین معنی است «فخمة الاعراب» و آن سال های قحطی است که به آنان رسد و اموالشان را نابود کند و این است معنای افتادن آفت نابودی در می آن آنان، و وجه دیگر هم گفته اند و آن این است که صحراها خشک شود و آنان را «اق حام» کند که به سرزمینهای خرم روند، یعنی به زور وادارد که هنگام قحطی از بادیه به شهر روند.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/8152
[2] https://farsi.balaghah.net/node/8154