متن عربی

[427] .قَالَ (علیه السلام): مَا كَانَ اللَّهُ [عَزَّ وَ جَلَ‏] لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الشُّكْرِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الزِّيَادَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَةِ وَ لَا لِيَفْتَحَ [عَلَيْهِ‏] لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَةِ وَ يُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَةِ.

متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود:چنین نمی شود که خدا بر بنده ای در شکر را بگشاید و در افزودن را ببندد، و نه بر بنده ای در دعا را بگشاید و در قبول نمودن را ببندد، ونه بر بنده ای در توبه را بگشاید و در مغفرت و بخشایش را ببندد.