متن عربی

74-وَ مِنْ خَبَرِ ضِرَارِ بْنِ [ضَمْرَةَ الضَّابِيِ‏] حَمْزَةَ الضَّبَائِيِّ عِنْدَ دُخُولِهِ عَلَى مُعَاوِيَةَ وَ مَسْأَلَتِهِ لَهُ عَنْ أمير المؤمنين ‏ (علیه السلام)

1. وَ قَالَ فَأَشْهَدُ لَقَدْ رَأَيْتُهُ فِي بَعْضِ مَوَاقِفِهِ وَ قَدْ أَرْخَى اللَّيْلُ سُدُولَهُ وَ هُوَ قَائِمٌ فِي مِحْرَابِهِ قَابِضٌ عَلَى لِحْيَتِهِ يَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِيمِ وَ يَبْكِي بُكَاءَ الْحَزِينِ
2. وَ [هُوَ] يَقُولُ- يَا دُنْيَا يَا دُنْيَا إِلَيْكِ عَنِّي أَ بِي تَعَرَّضْتِ أَمْ إِلَيَّ [تَشَوَّفْتِ‏] تَشَوَّقْتِ لَا حَانَ حِينُكِ هَيْهَاتَ غُرِّي غَيْرِي لَا حَاجَةَ لِي فِيكِ قَدْ طَلَّقْتُكِ ثَلَاثاً لَا رَجْعَةَ فِيهَا
3. فَعَيْشُكِ قَصِيرٌ وَ خَطَرُكِ يَسِيرٌ وَ أَمَلُكِ حَقِيرٌ آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ.

متن فارسی

 و از خبر ضرار بن ابی ضمرة ضبابی است موقعی که بر معاویه وارد شد و او در باره امیرمؤمنان (علیه السلام)از وی سؤال نمود.

(1)ضرار گفت:گواهی میدهم که آن حضرت را در بعض موقفها (جایگاههای عبادت) دیدم در حالی که شب پرده های خود را افكنده بود، و او در محرابش ایستاده و محاسن خود . بدست گرفته بود، به خود می پیچید مانند پیچیدن مارگزیده، گریه میکرد مانند شخص دردمند، و می گفت:

(2)ای دنيا ای دنيا از من دور شو، و متعرض من شده خود را نشان میدهی، یا به من مشتاق گشته ای؟! موقعت فرا سیده، خیلی دور است، دیگری را فریب ده، مرا به تو نیاز نیست، ترا سه بار طلاق  :ام که در آن بازگشت نیست.

(3)زندگی تو کوتاه، ارزش توکم، و آرزوی تو بی ارزش است، آه از کمی به، و طولانی بودن راه، و دوری سفر، و بزرگی و سختی محل ورود.