متن عربی

170.و من كلام له (علیه السلام):لما عزم على لقاء القوم بصفين‏

الدعاء

(1)اللَّهُمَّ رَبَّ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ وَ الْجَوِّ الْمَكْفُوفِ

(2)الَّذِي جَعَلْتَهُ مَغِيضاً لِلَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ مَجْرًى لِلشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ

(3)وَ مُخْتَلَفاً لِلنُّجُومِ السَّيَّارَةِ

(4)وَ جَعَلْتَ سُكَّانَهُ سِبْطاً مِنْ مَلَائِكَتِكَ لَا يَسْأَمُونَ مِنْ عِبَادَتِكَ

(5)وَ رَبَّ هَذِهِ الْأَرْضِ الَّتِي جَعَلْتَهَا قَرَاراً لِلْأَنَامِ

(6)وَ مَدْرَجاً لِلْهَوَامِّ وَ الْأَنْعَامِ وَ مَا لَا يُحْصَى مِمَّا يُرَى وَ مَا لَا يُرَى

(7)وَ رَبَّ الْجِبَالِ الرَّوَاسِي الَّتِي جَعَلْتَهَا لِلْأَرْضِ أَوْتَاداً وَ لِلْخَلْقِ اعْتِمَاداً

(8)إِنْ أَظْهَرْتَنَا عَلَى عَدُوِّنَا فَجَنِّبْنَا الْبَغْيَ وَ سَدِّدْنَا لِلْحَقِّ

(9)وَ إِنْ أَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنَا فَارْزُقْنَا الشَّهَادَةَ وَ اعْصِمْنَا مِنَ الْفِتْنَةِ

الدعوة للقتال‏

(10)أَيْنَ الْمَانِعُ لِلذِّمَارِ وَ الْغَائِرُ عِنْدَ نُزُولِ الْحَقَائِقِ مِنْ أَهْلِ الْحِفَاظِ

(11)الْعَارُ وَرَاءَكُمْ وَ الْجَنَّةُ أَمَامَكُمْ‏.

(2)فضائی که آنرا محل فرو رفتن شب و روز و محل جاری شدن آفتای و ماه قرار داده ای.

(3)و محل رفت و آمد ستاره های سیر کننده.

(4)و ساکنان آنرا گروهی از فرشتگانت قرار داده ایت که از عبادت تو خسته نمی شوند.

(5)و پروردگار این زمین که آنرا قرار دادی محل برقراری مردم.

(6)و محل حرکات حشرات و چهار پایان، و آنچه بشمار نمیآید از چیزهایی که دیده میشوند و چیزهایی که دیده نمیشوند.

(7)و پروردگار این کوههای محکمی که قرار دادی آنها را برای زمین میخها(وسیله برقراری) و برای مخلوقات تکیه گاه.

(8)اگر ما را بر دشمن غالب نمودی ما را ازستم و تجاوز دور بدار، و برای حق استوار بدار.

(9)و اگر آنها را بر ما غالب نمودی شهادت را روزی ما کن، و ما را از گمراهی و فتنه نگهدار.

(10)کجاست منع و حفظ کننده چیزهایی که حفظ آنها لازم است، و کجاست آنکه غیرت نشان میدهد موقع روبرو شدن با حقایق از اهل حفظ و مراعات حقوق و نوامیس.

(11)ننگ و عار پشت سر شما است(اگر فرار کنید گرفتار ننگ میشوید) و بهشت پیش روی شما است(اگر کشته شوید به بهشت میروید).