متن عربی

64.و من خطبة له (علیه السلام):و فيها مباحث لطيفة من العلم الإلهي‏

متن فارسی

از خطبه های آن حضرت است درباره اوصاف خداوند متعال.

(1)ثنا و ستایش خدائی راس تکه در او هیچ حالی بر حالی پیشی نگرفته است(اوصافش هیچ یکی پیش از دیگری نبوده است).

(2)تا اول شود پیش از آنکه آخر شود.

(3)و ظاهر شود پیش از آنکه باطن شود.

(4)هر چیزی که غیر از او با یکی و یکتایی نامیده شود کم است(ولی او با اینکه یک و یکتا زیاد است).

(5)هر عزیزی غیر از او ذلیل است چون گرفتار دست حوادث و بلاها و زیر فرمان الهی است.

(6)هر توانا و نیرومندی غیر از او ضعیف و ناتوان است.

(7)و هر مالکی غیر از او مملوک و بنده است.

(8)هر دانا و دانشمندی غیر از او علم آموزنده و یادگیرنده است(علمش از راه یاد گرفتن است).

(9)و هر قدرتمندی غیر از او گاهی قادر می شود گاهی عاجز، و نسبت به بعض چیزها قادر می شود و نسبت به بعض عاجز ولی قدرت او همیشه و نسبت به همه است.

(10)و هر شنونده ای غیر از او نسبت به صداهای لطیف و خفی ناشنوا می شود یعنی صداهای لطیف و آهسته نمی شنود.

(11)و صداهای بزرگ و بلند او را کر میک ند.

(12)و صداهای دور از دستش می رود(صداهای دور را نمی تواند بشنود ولی خدا تمام صداهای لطیف و بلند و دور و نزدیک را می شنود).

(13)و هر بیننده ای غیر از او از دیند رنگاهی خفی و جسمهای لطیف عاجز و نابینا می باشد.

(14)و هر چیز ظاهر و نمایان غیر از او باطن و چنهان نیست ولی او با وجود ظاهر بودنش باطن است.

(15)و هر چیز باطن و مخفی غیر از او ناظاهر است ولی او با وجود باطن بودنش ظاهر هم است.

(16)آنچه را که آفریده برای محکم نمودن سلطنت و حکومت خو نیافریده است.

(17)نه بخاطر ترس از عاقبت زمان.

(18)و نه برای یاری جستنبر علیه مثل و مانندی که با او رقات و بر علیه او شورش می کند.

(19)و نه برای غلبه نمودن بر شریک زیاده طلب.

(20)و نه برای استمداد بر علیه ضد و دشمن منازعه کننده.

(21)ولی مخلوقای هستند تربیت شده و زیر نظر ربّی.

(22)و بندگانی اند ذلیل و متواضع.

(23)در چیزها حلول نکرده تا گفته شود: او در آنها است.

(24)دورنشده از آنها تاگفته شود: او از آنها جدا است.

(25)سنگینی نداشته به او آفریدن آنچه آنها را ابتداء  بوجود آورده است.

(26)و نه اداره  وتدبیر آنچه آفریده است.

(27)عجز و ناتوانی او را از انچه آفریده است به توقف و ایستادگی وانداشته اشت.

(28)و در آنچه حکم نموده و مقدر کرده به او شبهه ای رخ نداده

(29)بلکه حکم او استوار و علم او محکم است.

(30)و امر او ثابت است.

(31)امیدوار شدنی است و با وجود نقمتها و عذابها( با وجود غذاب و غب در او جای امیدواری هست).

(32)ترسیدنی است با وجود نعمتها (با وجود بخشش و احسان ترسیدنی است که عذابش نازل شود).