متن عربی

211.و من كلام له  (علیه السلام):يحث به أصحابه على الجهاد

(1)وَ اللَّهُ مُسْتَأْدِيكُمْ شُكْرَهُ وَ مُوَرِّثُكُمْ أَمْرَهُ

(2)وَ مُمْهِلُكُمْ فِي‏ مِضْمَارٍ مَحْدُودٍ [مَمْدُودٍ] لِتَتَنَازَعُوا سَبَقَهُ

(3)فَشُدُّوا عُقَدَ الْمَآزِرِ وَ اطْوُوا فُضُولَ الْخَوَاصِرِ

(4)لَا تَجْتَمِعُ عَزِيمَةٌ وَ وَلِيمَةٌ

(5)مَا أَنْقَضَ النَّوْمَ لِعَزَائِمِ الْيَوْمِ

(6)وَ أَمْحَى الظُّلَمَ لِتَذَاكِيرِ الْهِمَمِ‏.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است که اصحاب خود را با آن تشویق به جهاد می کند.

(1)از سخنان آن حضرت است که اصحاب خود را(حکومت و سلطنت خود را) به شما ارث میگذارد.

(2)و شما را در میدان وسیع و کشیده شده مهلت داده تا درباره بدست آوردن جایزه آن با هم منازعه و مسابقه کنید.

(3)پس زیر جامه ها را محکم ببندید، و زیادیهایی پهلوها را درهم پیچید، یعنی کم خوری کنید و شکم های خود را پرنکنید.

(4)تصمیم و عزم در کار با مهمانی خور و خوشی جمع نمیشود.

(5)چقدر شکنند است خواب تصیممهای روزانه را(شخص مخصوصاً مسافر روز تصمیم­ هایی می­گیرد چون شب خوابید اکثر آنها به فراموشی سپرده میشود).

(6)و چقدر محو کننده و از یاد برنده است تاریکیها تذکرات تصمیمها را(تصمیم­هایی را که در خاطر انسان می­­باشد).

«در همه نسخه ها این کلام در آخر خطبه ها آمده و غیر از شرح ابن ابی الحدید که فیض الاسلام هم از او پیروی کرده، ما هم بدون توجه با ترتیب فیض الاسلام آمدیم».