(1)و ذلك أنه قدم عليه في خلافته يطلب منه مالافقال (علیه السلام):
(2)إِنَّ هَذَا الْمَالَ لَيْسَ لِي وَ لَا لَكَ وَ إِنَّمَا هُوَ فَيْءٌ لِلْمُسْلِمِينَ وَ جَلْبُ أَسْيَافِهِمْ
(3)فَإِنْ شَرِكْتَهُمْ فِي حَرْبِهِمْ كَانَ لَكَ مِثْلُ حَظِّهِمْ
(4)وَ إِلَّا فَجَنَاةُ أَيْدِيهِمْ لَا تَكُونُ لِغَيْرِ أَفْوَاهِهِمْ.
(2)این مال نه از آن من است و نه از آن تو، بلکه آن غنیمت مسلمانان، و اندوخته و جمع شده شمشیرهای ایشانست.
(3)پس اگر با آنها در جنگ شرکت نمودهای تو را نیز مانند نصیب و سهم ایشان خواهد بود.
(4)و اگر نه پس چیده شده دستهای انها برای غیر از دهنهای آنها نخواهد بود(ّبه دیگران نمیرسد).
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/7622
[2] https://farsi.balaghah.net/node/7620