از یک سخن آن حضرت هنگامی که یکی از یاران خود را فرستاد تا درباره ی قومی از سپاه کوفه که از آن حضرت بیم داشتند و می خواستند به خوارج بپیوندند تحقیق کند. چون آن مرد بازگشت امام فرمود:
آیا آسایش خاطر یافتند و ماندند یا ترسیدند و کوج کردند؟ گفت: نه، کوج کردند ای امیرمؤمنان!
امام فرمود:
امیدوارم « آنچنان که قوم ثمود [1]تباه شدند اینها هم تباه گردند![2] هان، در آن دم که نیزه ها به سویشان نشانه رورد با ور شمشیرها بر تارکشان فرو ریرد ، هر آینه از کردار خود پشیمان شوند.
امروز شیطان آنان را به هزیمت و پراکندگی فراخوانده، و فردا از آنان بیزاری خواهد جست و دست از یاری آنان خواهد شست.
ننگ و کیفرشان همین بس که از راه راست بیرون رفتند، و در گمراهی و کوری سرنگون کشتند. از حق و حقیقت روی برتافتند، و در جهل و گمراهی سرسختی و سرکشی نشان دادند.
[1] قوم صالح پیامبر(علیه السلام)که پس از پی کردن شتر صالح به هلاکت رسیدند.