متن عربی

19.و من كلام ((له (علیه السلام):قاله للأشعث بن قيس و هو على منبر الكوفة يخطب، فمضى في بعض كلامه شي‏ء اعترضه الأشعث فيه، فقال: يا أمير المؤمنين، هذه عليك لا لك، فخفض عليه السلام إليه بصره ثم قال:

1.      مَا يُدْرِيكَ مَا عَلَيَّ مِمَّا لِي عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ لَعْنَةُ اللَّاعِنِينَ حَائِكٌ ابْنُ حَائِكٍ مُنَافِقٌ ابْنُ كَافِرٍ .

2.      وَ اللَّهِ لَقَدْ أَسَرَكَ الْكُفْرُ مَرَّةً وَ الْإِسْلَامُ‏ أُخْرَى فَمَا فَدَاكَ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا مَالُكَ وَ لَا حَسَبُكَ .

3.      وَ إِنَّ امْرَأً دَلَّ عَلَى قَوْمِهِ السَّيْفَ وَ سَاقَ إِلَيْهِمُ الْحَتْفَ لَحَرِيٌّ أَنْ يَمْقُتَهُ الْأَقْرَبُ وَ لَا يَأْمَنَهُ الْأَبْعَدُ.

[قال السيد الشريف يريد (علیه السلام)أنه أسر في الكفر مرة و في الإسلام مرة. و أما قوله (علیه السلام)  دل على قومه السيف فأراد به حديثا كان للأشعث مع خالد بن الوليد باليمامة غر فيه قومه و مكر بهم حتى أوقع بهم خالد و كان قومه بعد ذلك يسمونه عرف النار و هو اسم للغادر عندهم‏]

متن فارسی

از یک سخن آن حضرت به اشعث بن قیس امام بر منبر کوفه خطبه می خواند ،در ضمن سخنانش مطلبی فرمود که اشعث اعتراض نموده ، گفت:ای امیر مؤمنان ، این مطلب به زیان شماست نه به سود شما . امام نیم نگاهی به او افکند و فرمود :

1. تو چه می دانی سود و زیان من کدام است؟ نفرین خدا ونفرین کنندگان بر تو باد! جولای جولا زاده !منافق کافر زاده!
2.  به خدا سوگند یک بارکفر تورا به اسارت گرفت وبار دیگر اسلام !و در هیچ یک از آنها  دارایی وتبارت تو را رهایی نداد!
3. مرد ی که شمشیر دشمن را بر سر قومش ره نماید و مرگ را به سود آنان بکشاند سزاواراست  که خویشان دشمنش دارند وبیگانگان از او ایمن نباشند.

 مؤلف: منظور امام این است که وی یک بار در زمان کفر به اسارت در آمده بود وبار دیگر در اسلام .اما این که فرمود :«شمشیر دشمن را بر سر قومش ره نمود» اشاره به داستانی است که اشعثذبا خالد بن ولید در یمامه داشته است،که قوم را با مکر وحیله فریب داد تا خالد بر آنان تاخت .از آن پس قوم او وی را «عرف النار=کاکل آتش» می نامیدند واین نام در نظر آنان نام آدم دغلباز است.