متن عربی
51 .و من كتاب له (علیه السلام) إلى عماله على الخراج
- مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَصْحَابِ الْخَرَاجِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ لَمْ يَحْذَرْ مَا هُوَ [سَائِرٌ] صَائِرٌ إِلَيْهِ لَمْ يُقَدِّمْ لِنَفْسِهِ مَا يُحْرِزُهَا وَ اعْلَمُوا أَنَّ مَا كُلِّفْتُمْ بِهِ يَسِيرٌ وَ أَنَّ ثَوَابَهُ كَثِيرٌ وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ فِيمَا نَهَى اللَّهُ عَنْهُ مِنَ الْبَغْيِ وَ الْعُدْوَانِ عِقَابٌ يُخَافُ لَكَانَ فِي ثَوَابِ اجْتِنَابِهِ مَا لَا عُذْرَ فِي تَرْكِ طَلَبِهِ.
- فَأَنْصِفُوا النَّاسَ مِنْ أَنْفُسِكُمْ وَ اصْبِرُوا لِحَوَائِجِهِمْ فَإِنَّكُمْ خُزَّانُ الرَّعِيَّةِ وَ وُكَلَاءُ الْأُمَّةِ وَ سُفَرَاءُ الْأَئِمَّةِ وَ لَا تُحْشِمُوا أَحَداً عَنْ حَاجَتِهِ وَ لَا تَحْبِسُوهُ عَنْ طَلِبَتِهِ .
- وَ لَا تَبِيعُنَّ [النَّاسَ] لِلنَّاسِ فِي الْخَرَاجِ كِسْوَةَ شِتَاءٍ وَ لَا صَيْفٍ وَ لَا دَابَّةً يَعْتَمِلُونَ عَلَيْهَا وَ لَا عَبْداً وَ لَا تَضْرِبُنَّ أَحَداً سَوْطاً لِمَكَانِ دِرْهَمٍ وَ لَا تَمَسُّنَّ مَالَ أَحَدٍ مِنَ النَّاسِ مُصَلٍّ وَ لَا مُعَاهَدٍ إِلَّا أَنْ تَجِدُوا فَرَساً أَوْ سِلَاحاً يُعْدَى بِهِ عَلَى أَهْلِ الْإِسْلَامِ فَإِنَّهُ لَا يَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَدَعَ ذَلِكَ فِي أَيْدِي أَعْدَاءِ الْإِسْلَامِ فَيَكُونَ شَوْكَةً عَلَيْهِ .
- وَ لَا تَدَّخِرُوا أَنْفُسَكُمْ نَصِيحَةً وَ لَا الْجُنْدَ حُسْنَ سِيرَةٍ وَ لَا الرَّعِيَّةَ مَعُونَةً وَ لَا دِينَ اللَّهِ قُوَّةً وَ [أَبْلُوهُ فِي سَبِيلِ] أَبْلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ مَا اسْتَوْجَبَ عَلَيْكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدِ اصْطَنَعَ عِنْدَنَاوَ عِنْدَكُمْ أَنْ نَشْكُرَهُ بِجُهْدِنَا وَ أَنْ نَنْصُرَهُ بِمَا بَلَغَتْ قُوَّتُنَا وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
متن فارسی
51-از یک نامه ی آنحضرت به مأموران گردآوری مالیات
(1)از بنده ی خدا علی امیرمؤمنان، به مأموران مالیات:
اما بعد، کسی که از فرجام خویش نهراسد چیزی که او را از خطر آن حفظ کند برای خود پیش نفرستد. بدانید که آنچه بدان مکلف شده اید اندک است و پاداش آن بسیار، و اگر در آنچه خداوند از آن نهی فرموده مانند ستمگری و تجاوز کیفری سهمگین نبود، باز هم در پاداش پرهیز از آن کارها چیزها نهفته است که عذری در ترک آنها باقی نمی ماند.
(2) مردم را از سوی خود انصاف دهید، و در برابر خواستههای آنان شکیبا باشید، زیرا شما خزانه داران رعیت و نمایندگان امت و سفیران پیشوایانید.هیچ کس را در برآوردن حاجتش شرمنده یا خشمگین باز نگردانید، و او را از خواسته اش باز ندارید.
(3) و در وصول مالیات از مردم، آنان را وادار به فروش لباس زمستانی و تابستانی و یا چهارپایی که با آن کار می کنند و یا برده ای که در خدمت دارند نکنید، و کسی را به خاطر درهمی تازیانه نزنید، و به مال هیچ کس - خواه مسلمان نمازگزار باشد یا اهل ذمه - دست نبرید مگر آنکه اسب یا سلاحی نزد او بیابید که برای دشمنی با اهل اسلام به کار میرود، زیرا مسلمان حق ندارد چنین چیزهایی را در دست دشمنان اسلام واگذارد تا بر ضد او به کار رود.
(4)از هیچ کوششی در راه خیرخواهی یکدیگر و خوشرفتاری سپاهیان و یاری رساندن به رعیت و نیرومند ساختن دین خدا دریغ نورزید، و در راه خداوند آنچه را که بر شما واجب دانسته است ادا کنید، زیرا خدای سبحان در برابر نعمت هایی که به ما و شما از ما و شما خواسته است که در نهایت کوشش خود او را سپاس گزاریم، و تا نجا که توان داریم او را یاری رسانیم. و هیچ نیرویی جز از سوی خدای والای بزرگ نیست.
قبلی بعدی