52- از یک نامه ی آن حضرت به استانداران درباره ی اوقات نماز
اما بعد، نماز ظهر را با مردم هنگامی گزارید که خورشید به اندازه ی خوابگاه یک بز به سوی مغرب میل کرده و سایه انداخته باشد. و نماز عصر را هنگامی که آفتاب سفید و تابنده باشد در قسمتی از روز که در آن (تا هنگام غروب) دو فرسخ راه توان پیمود. و نماز مغرب را هنگامی که روزه دار افطار می کند و حاجی (از عرفات) روانه ی بنی می گردد. و نماز عشا را از زمانی که سرخی مغرب پنهان می شود تا هنگامی که ثلثی از شب بگذرد. و نماز صبح را هنگامی که هر کس صورت دیگری را (در روشنایی صبح) تواند شناخت.
و نماز را در حد توان ناتوان ترین آنها به جای آرید، و با طول دادن آن سبب بیزاری آنان از نماز جماعت نشوید.