متن عربی

56 .و من [كلام‏] وصية له  (علیه السلام)  وصى [به‏] بها شريح بن هانئ لما جعله على مقدمته إلى الشام‏

(1)اتَّقِ اللَّهَ فِي كُلِّ [مَسَاءٍ وَ صَبَاحٍ‏] صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ

(2)وَ خَفْ عَلَى نَفْسِكَ الدُّنْيَا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ

(3)وَ اعْلَمْ أَنَّكَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَكَ عَنْ كَثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ [مَكْرُوهِهِ‏] مَكْرُوهٍ سَمَتْ بِكَ الْأَهْوَاءُ إِلَى كَثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ

(4)فَكُنْ لِنَفْسِكَ مَانِعاً رَادِعاً وَ [لِنَزَوَاتِكَ‏] لِنَزْوَتِكَ عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است به شریح بن هانی سفارش نموده موقعی که او را رئیس سپاهی نمود که به عنوان مقدمه بسوی شام عازم بود.

(1)در هر صبح وشام از خدا تقوی کن.

(2)و بر نفس و جانت از دنیای فریبنده بترس، و از آن در هیچ حال ایمن مباش.

(3)و بدان که اگر نفس خود را از بسیاری از خواسته هایش جلوگیری ننموده وباز نداری به خاطر ترس از ناراحتی، ترا به ضرر و زیان زیاد بالا  می برد.

(4)پس نفس خود را مانع و بازدارنده باش، و برحرکات و خیزشهای آن هنگام غضب جلوگیر و برگرداننده باش.