متن عربی

77. و من وصية له (علیه السلام)  لعبد الله بن العباس [أيضا] لما بعثه للاحتجاج على الخوارج‏

(1)لَا تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ تَقُولُ وَ يَقُولُونَ ...

(2)وَ لَكِنْ حَاجِجْهُمْ بِالسُّنَّةِ فَإِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوا عَنْهَا مَحِيصاً.

متن فارسی

از وصیتهای آن حضرت است باز به عبدالله بن عباس موقعی که او برای اقامه دلیل به خوارج می فرستاد.

(1)با آنها با قرآن مخاصمه و بحث مکن، چون قرآن دارای احتمالات و توجیهات است- یکی- تو می گویی- و یکی- انها می گویند.

(2)ولی با آنها (خوارج) با سنت و حدیث محاجه و مباحثه کن، چون از آنها هرگز راه گریز پیدا نمی کنند.