16 .و كان يقول (علیه السلام)لأصحابه عند الحرب
(1)لَا تَشْتَدَّنَّ عَلَيْكُمْ فَرَّةٌ بَعْدَهَا كَرَّةٌ وَ لَا جَوْلَةٌ بَعْدَهَا حَمْلَةٌ
(2) وَ أَعْطُوا السُّيُوفَ حُقُوقَهَا وَ [وَطِّنُوا] وَطِّئُوا لِلْجُنُوبِ مَصَارِعَهَا (3)وَ اذْمُرُوا أَنْفُسَكُمْ عَلَى الطَّعْنِ الدَّعْسِيِّ وَ الضَّرْبِ الطِّلَحْفِيِّ
(4)وَ أَمِيتُوا الْأَصْوَاتَ فَإِنَّهُ أَطْرَدُ لِلْفَشَلِ-
(5)[وَ] فَوَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا أَسْلَمُوا وَ لَكِنِ اسْتَسْلَمُوا
(6)وَ أَسَرُّوا الْكُفْرَ فَلَمَّا وَجَدُوا أَعْوَاناً عَلَيْهِ أَظْهَرُوهُ.
16. امام موقع جنگ به اصحاب خود می فرمود:
(1)به شما سخت و ناگوار نیاید فرار نمودن که پس از آن برگشت و حمله نمودن باشد، و نه جولان و اضطرابی که بعد از آن حمله و هجوم باشد.
(2)و حقوق شمشیرها را بپردازید و برای پهلوها محل به زمین افتادن در نظر بگیرید.
(3)و خدو را تشویق و ترغیب کنید به ضربه نیز ه ها که اندرون را پر میکند و به ضربه شدید شمشیر (یعنی خود را برای ضربه نیزه و شمشیر بر دشمن آماده کنید).
(4)سروصا را بمیرانید(موقع جنگ سروصدا نکنید) که آن سستی و اضطراب را برطرف میکند.
(5)پس سوگند بخدایی که دانه را شکات و جان را آفرید-معاویه و یاران او- مسلمنا نشده اند بلکه-از روی ترس-تسلیم شده بودند.
(6)و کفر را پنهان داشته بودند و هنگامی که برای آن یاورانی یافتند آنرا ظاهر کردند.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6875
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6870