390-قَالَ (علیه السلام): لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يَرُمُّ [فِيهَا مَعَايِشَهُ] مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي [فِيهَا] بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ يَكُونَ شَاخِصاً إِلَّا فِي ثَلَاثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ خُطْوَةٍ فِي مَعَادٍ أَوْ لَذَّةٍ فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ.
و درود خدا بر او ، فرمود : مؤمن را سه ساعت است: ساعتی که در آن با پروردگارش راز و نیاز کند، و ساعتی که در آن به ترمیم امر معاش خود پردازد، و ساعتی که در آن خود را با لذت های حلال و نیکو سرگرم سازد. و عاقل را نسزد که بکوشد جز در سه چیز: ترمیم امر معاش، یا برداشتن گامی در کار معاد، یا لذت بردن از غیر حرام.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6800
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6802