464-قَالَ (علیه السلام): إِنَّ لِبَنِي أُمَيَّةَ مِرْوَداً يَجْرُونَ فِيهِ وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ ثُمَّ [لَوْ] كَادَتْهُمُ الضِّبَاعُ لَغَلَبَتْهُمْ.
[قال الرضي [رحمه الله تعالى و هذا من أفصح الكلام و أغربه] و المرود [هاهنا] هنا مفعل من الإرواد و هو الإمهال و [الإنظار] الإظهار و هذا من أفصح الكلام و أغربه فكأنه (علیه السلام)شبه المهلة التي هم فيها بالمضمار الذي يجرون فيه إلى الغاية فإذا بلغوا منقطعها انتقض نظامهم بعدها]
و درود خدا بر او ، فرمود : بنی امیه را مهلتی است که در آن اسب قدرت می تازند، و همین که در میانشان اختلاف افتد اگر کفتار صفتان بی سر و پا هم با آنان درافتند بر آنان چیره آیند.
مؤلف: «مزود» بر وزن «مفعل» از مصدر «لرواد» است و آن به معنی مهلت دادن است. و این از شیواترین و غریب ترین سخنان آن حضرت است. گویی مهلتی را که در آن به سر می برند مهلتشان رسند نظام حکومتشان از هم می گسلد.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6653
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6651