42.و قال [عليه السلام]: لِبعْضِ أصْحابِهِ فِى عِلّةٍ اعْتلّها: جعل اللّهُ ما كان مِنْ شكْواك حطّاً لِسيِّئاتِك فإِنّ الْمرض لا أجْر فِيهِ و لكِنّهُ يحُطُّ السّيِّئاتِ و يحُتُّها حتّ الْأوْراقِ و إِنّما الْأجْرُ فِى الْقوْلِ بِاللِّسانِ و الْعملِ بِالْأيْدِى و الْأقْدامِ و إِنّ اللّه سُبْحانهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيّةِ و السّرِيرةِ الصّالِحةِ منْ يشاءُ مِنْ عِبادِهِ الْجنّة.
به یکی از یارانش که بیمار شده بود فرمود: خداوند این بیماری تو را سبب فرو ریختن گناهانت قرار دهد، زیرا در بیماری اجر و پاداشی نیست ولی گناهان را مانند برگ های درخت فرومی ریزد. اجر و پاداش مربوط به گفتار با زبان و عمل با دست ها و پاهاست و خدای سبحان هر کس از بندگان خود را که بخواهد به خاطر نیت راستین و باطن پاک نیز به بهشت درمی آورد.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6498
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6501