و قال علی علیه السلام: وا عجباهْ! أ تكُونُ الْخِلافةُ بِالصّحابةِ و الْقرابةِ؟
قال الرّضِيُ و رُوِى لهُ شِعْرٌ في هذا الْمعْنى:
فإِنْ كُنْت بِالشُّورى ملكْت أُمُورهُمْ
فكيْف بِهذا و الْمُشيرُون غُيّبٌ
و إنْ كُنْت بِالْقُرْبى حججْت خصيمهُمْ
و غيْرُك أوْلى بِالنّبِيِّ و أقْربٌ
شگفتا! آیا خلافت به سبب مصاحبت با پیامبر تواند بود و به سبب مصاحبت و خویشاوندی با او نتواند بود؟!
مؤلف: در این معنی شعری هم از آن حضرت نقل شده است: «اگر در نتیجهٔ شورا زمامدار آنان شده ای، این چه شورایی است که مشاوران در آن حاضر نبودند؟!» «و اگر به بهانهٔ خویشاوندی خود با پیامبر بر مخالفان (انصار) حجت آوردی، دیگران که از تو به پیامبرسزاوارتر و نزدیک تر بودند!»
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6398
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6397