متن عربی

132- و من کلام له (علیه السلام) و قد شاوره عمر بن الخطاب فی الخروج إلی غزو الروم:

وَ قَدْ تَوَکلَ اللَّهُ لِأَهْلِ هَذَا الدِّینِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَةِ وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ وَ الَّذِی نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لَا ینْتَصِرُونَ وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لَا یمْتَنِعُونَ حَی لَا یمُوتُ إِنَّک مَتَی تَسِرْ إِلَی هَذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِک فَتَلْقَهُمْ فَتُنْکبْ لَا تَکنْ لِلْمُسْلِمِینَ کانِفَةٌ دُونَ أَقْصَی بِلَادِهِمْ لَیسَ بَعْدَک مَرْجِعٌ یرْجِعُونَ إِلَیهِ فَابْعَثْ إِلَیهِمْ رَجُلًا مِحْرَباً وَ احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلَاءِ وَ النَّصِیحَةِ فَإِنْ أَظْهَرَ اللَّهُ فَذَاک مَا تُحِبُّ وَ إِنْ تَکنِ الْأُخْرَی کنْتَ رِدْءاً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَةً لِلْمُسْلِمِینَ.

متن فارسی

راهنمائی عمر  بن خطاب در جنگ

کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام.
(این سخن را هنگامی ایراد فرمود که) همانا عمر بن الخطاب در مورد بیرون رفتن خود برای جنگ با رومیان، با آن حضرت مشورت کرد: به تحقیق خداوند با عزیز داشتن و حمایت حوزه و مرکز و پوشانیدن راز و ناموس، امور پیروان این دین را عهده دار گردیده است، چنان خدایی که مسلمانان را در حالی که اندک بودند و کسی به یاری آنان برنمی خاست، ایشان را یاری کرد و در آن زمان که شماره آنان کم بود و قدرت دفاع از خود را نداشتند، از ایشان دفاع کرد.
 او زنده ای است که نخواهد مرد همانا تو آن زمان که به سوی این دشمن (یعنی رومیان) بروی و خود با آنها برخورد نمایی، سپس مصیبتی و شکستی برایت پیش آید، دیگر در برابر مسلمانان شهرهای دور دست و در حدود مرزها، پناهگاهی نخواهد بود و بعد از تو مرجعی که مردم به او رجوع کنند، وجود نخواهد داشت بنابراین، مردی جنگدیده و آزموده برای مقابله با آنها بفرست و مردانی دلیر و ماهر در جنگ و خیرخواه با او همراه ساز، پس اگر خدا آنان را پیروز سازد، این همان است که تو می خواهی و دوست داری و اگر طور دیگری پیش آید، تو برای مرد م، پناهگاه و یار و برای مسلمانان، مرجع خواهی بود.